Wspólnie świętujemy w siedzibie Fundacji rozpoczęcie nowego roku pod hasłem "W ogniu Bożej Miłości". [...]

     Modlimy się o nowe zesłanie Ducha Świętego na nas i cały Kościół. Czynimy to najpierw przy grobie o. Józefa, a potem czuwając w siedzibie Fundacji. [...]

     Mama ojca Józefa dość niespodziewanie odeszła do Pana 9 grudnia 2022 roku i nie mogliśmy jako wspólnota wiary uczestniczyć w jej pogrzebie. Jednak chcieliśmy podziękować Bogu za dar jej życia w miejscu, gdzie się urodziła, całe życie służyła Bogu i w którym my ją poznaliśmy, i wiele razy w życiu spotykaliśmy. [...]

     Motto sylwestra zapowiada rok "W mocy Ducha Świętego", czego życzyliśmy i przeżywającym kolejną rocznicę zaślubin Kasi i Mariuszowi, i sobie nawzajem w czasie życzeń noworocznych, szczególnie prosząc o to Boga i otwierając się na Jego łaskę w Nowym roku w czasie spotkania modlitewnego. [...]

     W ramach czuwania ważna konferencja na temat roli Ducha Świętego w Kościele i sakramentach. Najistotniejszym jej przesłaniem jest zauważenie zmiany paradygmatu w teologii dotyczącej osoby Ducha Świętego, czyli pneumatologii, która nastąpiła w trakcie i po Soborze Watykańskim II. [...]

     Temat na to spotkanie narzucał się sam, gdyż tak jak w okresie Adwentu podjęliśmy „Poznanie Boga” na podstawie Starego Testamentu, tak teraz naturalnie kontynuowaliśmy je w na podstawie Nowego Testamentu. Konferencja została przygotowana w oparciu o „Słownik Teologii Biblijnej” i składała się z trzech zasadniczych części. [...]

     Stary rok zakończyliśmy w kościele Najświętszego Serca Jezusowego na Julianowie, bo przecież przeżywaliśmy go zgodnie z mottem tamtego sylwestra: "W Sercu Jezusa". A Nowy – 2022 chcemy przeżyć szczególnie przy "Sercu Maryi Niepokalanej" i stąd motto tegorocznego Sylwestra. [...]

     Tematem konferencji jest "Poznanie Boga" na podstawie "Słownika Teologii Biblijnej". Rozważamy część pierwszą tematu, tzn. poznanie Boga w oparciu o Stary Testament. Najważniejszym wnioskiem wynikającym z treści konferencji jest zrozumienie, że poznanie Boga jest fundamentem życia wiary, na którym zależy w pierwszej kolejności Bogu. Chce, aby człowiek Go poznał i pokochał, a poznanie kogoś w rozumieniu hebrajskim oznacza wejście w bezpośrednie doświadczenie osoby, przeżywanie relacji z nią w swoim wnętrzu i wpływu tej relacji na nasze życie. [...]

     Co było charakterystyczne dla tegorocznych ćwiczeń - to ich krótki czas i duża intensywność. Zmuszały one do dużego wysiłku duchowego, a jednocześnie powodowały pozytywne napięcie wewnętrzne, aby przyspieszyć pęknięcie w nas starych murów niewiary. To Chrystus zmartwychwstały, wokół to którego, chwalebnego zwycięstwa nad grzechem, szatanem i śmiercią koncentrują się kontemplacje IV tygodnia, pociągał nas za sobą, aby szybko wyjść z egoistycznej koncentracji na sobie, szukania wygody w świecie oraz życia według mód i mentalności świata. [...]

     Intencja dziękczynna za miniony rok szkolny i akademicki. Pożegnanie ks. Mariana który z duszpasterstwa w parafii św. Teresy w Łodzi odchodzi do salezjańskiej parafii w Płocku. Dziękujemy za jego posługę, z której i my mogliśmy co nieco skorzystać i chwalić razem Pana!

     Ten wybitnie ważny dzień i noc dla Kościoła rozpoczynamy Eucharystią w DA "Węzeł" z liturgią z Wigilii Zesłania Ducha Świętego i dialogowaną homilią. Modlimy się w intencji zstąpienia Ducha Świętego na nas i cały Kościół, aby to On też utwierdził, umocnił i rozwijał owoc naszej przemiany przeżywanej w ramach rekolekcji ewangelizacyjnych "Żyj na chwałę Trójcy Świętej". Po przyjęciu Komunii Świętej włączamy się w modlitwę całego Kościoła o nowe zesłanie Ducha Świętego i trwamy w niej razem z ks. Marianem długo, aby Duch Święty poruszył nas, zapalił wewnętrzny ogień miłości, zjednoczył z Bogiem przez Jezusa, którego przyjęliśmy w Eucharystii i zlał na nas zdroje swoich łask. [...]

     Eucharystia w intencji naszej przemiany duchowej jako owocu rekolekcji ewangelizacyjnych i łaski okresu Wielkiego Postu. A jest to Eucharystia z liturgią z Niedzieli Palmowej. Po Mszy świętej I sesja seminaryjna poświęcona nawróceniu i uzdrowieniu w ramach seminarium rekolekcyjnego "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" i modlitwa wstawiennicza nad każdym z uczestników w tej właśnie intencji. [...]

     Seminarium rekolekcyjne prowadzące do odnowy życia w Duchu Świętym jest powtarzane co 2 lata i stanowi integralną część całościowej formacji duchowej, jaka jest prowadzona w tej wspólnocie i w ogóle w ramach Odnowy charyzmatycznej Kościoła [...]

     Tegoroczne świętowanie rozpoczęło się wyjątkowo wcześnie, bo już o godzinie 19:00 ze względu na rządowy przepis związany z pandemią, dotyczący zakazu przemieszczania się w sylwestrową noc między godziną 19:00 a 6:00 rano. Tak naprawdę to już zaczęło się Mszą świętą o godzinie 18:00 na zakończenie starego roku, gdzie też rozpoczęło się nasze dziękczynienie za to, co wydarzyło się w 2020 roku. [...]

     W pierwszą sobotę grudnia przypadał już tegoroczny Adwent, który rozpoczyna rok liturgiczny w Kościele i jest okresem inspirującym do ufnego oczekiwania na przyjście Pana. [...]

     Jak co roku jechaliśmy na Ćwiczenia duchowne z wielkimi, osobistymi oczekiwaniami. Tym razem rozpoczęły się one później, w drugiej połowie lipca, co było spowodowane przede wszystkim wyborami prezydenckimi. Zaczynając je 16 lipca, w dniu wspomnienia Matki Bożej z góry Karmel, chcieliśmy prosić Matkę, aby roztoczyła nad nami swoją opiekę, wypraszając nam łaskę u Boga - w nawiązaniu do góry Karmel (która jest z nazwy pasmem górskim i szczytem górskim zarazem), symbolu płodności, piękna urodzajności, łaski i pomyślności w Starym Testamencie, a zarazem jest miejscem zwycięstwa nad obcymi bogami za sprawą proroka Eliasza. Obfitość Bożej łaski, zwycięskie zmagania w duchowej walce z własną grzesznością i mocami ciemności rzeczywiście charakteryzowały ten szczególny czas spotkania z Bogiem. [...]

     Z racji nieobecności ks. Mariana tę Mszę świętą celebrował ks. Łukasz - bardzo młody kapłan, posługujący w parafii św. Teresy od roku. Jego celebra była bardzo staranna, a cała liturgia wzbogacona dialogowaną homilią - dzieleniem się przez osoby ze wspólnoty darem interpretacji słowa Bożego również pod kątem własnych doświadczeń wiary. Ponieważ była to liturgia z wigilii Zesłania Ducha Świętego, słowa z Ewangelii pochodziły z Apostoła Jana: W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony (J 7, 37-39). [...]

     My modlimy się o pokonanie epidemii mocą Bożą, ksiądz proboszcz modli się za naszą wspólnotę o dar wiary. Nazwał tę liturgię jako pewnie najbardziej uroczystą tego dnia w całej Łodzi. W ten specyficzny czas wielkich ograniczeń, spowodowanych pandemią koronawirusa, takie rozpoczęcie Wielkiego Tygodnia było dla nas darem od Pana. Uczestniczenie w liturgicznym czytaniu opisu Męki Pańskiej, żywe śpiewy wielbiące Pana, wkraczającego triumfalnie do Jerozolimy, dłuższa modlitwa chwały po przyjęciu sakramentu eucharystii rozradowały nas w Duchu Świętym i umocniły na duchowe współodczuwanie z Panem tygodnia Jego Męki, Śmierci i Zmartwychwstania. [...]

     Jako temat wiodący zostało tym razem wybrane zagadnienie "Zbawienia" jako idei, działania Boga w historii, zbawienia w Jezusie Chrystusie, Synu Bożym i eschatologicznego znaczenia Bożego zbawienia dla człowieka. Zagadnienie to zostało przedstawione przez prowadzącego w oparciu o Słownik Teologii Biblijnej. [...]

     Rozpoczynamy spotkanie z Panem we wspólnocie modlitwą Anioł Pański, zapraszając Maryję, aby animowała nasze zgromadzenie wokół Jezusa. Oddajemy chwałę Bogu w tajemnicy Jej życia, uprzedzająco zbawionego przez Pana i wyjętego spod prawa grzechu pierworodnego. W ramach spotkania mamy konferencję pt. "Maryja, Matka Boża". [...]

     Rozpoczęły się wymownie, bo w dniu liturgicznego święta Patrona Europy - św. Benedykta z Nursji. Bóg prowadził nas poprzez codzienne kontemplacje II tygodnia Ćwiczeń duchownych, w czasie których rozważamy życie Jezusa Chrystusa od Wcielenia aż do Jego uroczystego wjazdu do Jerozolimy. Codzienne Eucharystie, w których słowo z liturgii w danym dniu niezwykle korespondowało z tym, co przeżywamy na rekolekcjach, rozświetlały naszą wewnętrzną rzeczywistość w świetle Jezusa i umacniały poprzez sakrament w duchowej walce. Prowadzący nie tylko wprowadzał w poszczególne kontemplacje, ale też starał się przybliżać słowo z liturgii Eucharystii, tak żeby ono miało prorockie odniesienia do naszego życia. [...]

     Najważniejszym momentem czuwania była modlitwa o nowe wylanie darów Ducha Świętego na każdego z nas przez ręce i modlitwę całej wspólnoty. W tym roku miała ona szczególny charakter, gdyż przez dziesięć tygodni przeżywaliśmy seminarium rekolekcyjne "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" prowadzące do całościowej odnowy życia w Duchu Świętym. Z każdym tygodniem przeżywanych rekolekcji wzrastało nasze pragnienie przemiany życia mocą Ducha Świętego i radykalnego zerwania z tym, co w nim złe, aby na nowo obmyć się w zdrojach Bożej łaski. By Duch Święty oczyścił, przemienił i napełnił nas nową mocą - zdolnością do nowej jakości życia - w pokorze, świętości i miłości. Owoce czuwania i rekolekcji ewangelizacyjnych najlepiej obrazują świadectwa uczestników. [...]

      Nasze świadectwa z przeżywania okresu Wielkiego Postu i Triduum Paschalnego. [...]

     Świadectwa po przeżytym pierwszym etapie rekolekcji i modlitwie wstawienniczej: [...]

     W tygodniu poprzedzającym Msze świętą indywidualne spotkanie w kierownictwie duchowym i sakrament pojednania i pokuty, a po Mszy świętej w czasie spotkania z Panem we wspólnocie modlitwa wstawiennicza o uzdrowienie duchowe i fizyczne po piątym tygodniu seminarium rekolekcyjnego. Polecamy też we Mszy świętej Krzysia - jubilata, aby Chrystus rodził go do nowego życia w Duchu Świętym.

     Modlimy się za jubilatkę Kasię i solenizanta Zbyszka. Wprowadzenie do pierwszego tygodnia seminarium rekolekcyjnego: "Bóg nadaje życiu sens" w ramach spotkania modlitewnego z Panem we wspólnocie.

     Całodniowe spotkanie formacyjne wspólnoty. Modlitwa przed Najświętszym Sakramentem i Msza święta w kaplicy Jasnogórskiego Obrazu w Częstochowie. [...]

     Ćwiczenia duchowne trwały przez 8 dni według tego samego planu dnia jak co roku. Najważniejsza była osobista modlitwa medytacji i kontemplacji prowadzona w warunkach duchowej pustyni - samotności i milczenia, stawania przed Bogiem z pustymi rękami. Rozmyślaliśmy w czasie trzech medytacji dziennie przez pryzmat światła Ducha Świętego, kim tak naprawdę jesteśmy przed Bogiem, kim jest Ten, w którego wierzymy i co chce nam powiedzieć o naszym życiu, czym obdarować, jak je przemienić na święte. [...]

     W czasie modlitwy otworzyliśmy słowo z Ewangelii Jana (J 6,1-15) "O cudownym nakarmieniu wielkiej rzeszy ludzi". Odnieśliśmy to słowo do naszej sytuacji duchowej i egzystencjalnej, w której również analogicznie nie mamy, nie tylko żadnych środków ludzkich, materialnych, ale nawet właściwego oparcia w samym Kościele. Jest nas kilkoro tak, jak te "pięć chlebów i dwie ryby" w rękach Jezusa, a On chce przez nas karmić ludzi głodnych Królestwa Bożego. W całej naszej słabości, grzeszności i marności mamy Tego, który jest Panem- Jezusa, mamy dary i charyzmaty Ducha Świętego, charyzmat "Mocni w wierze". Jezus chce, abyśmy oddali Mu siebie do dyspozycji, by przez nas Bóg cudownie rozmnażał wiarę, karmił ludzi słowem Bożym i Eucharystią, udzielał Ducha Świętego i pomnażał Jego dary. Przecież to samo czynił ojciec Józef, a my mamy ten dar ewangelizacji kontynuować tak, jak byliśmy uczeni i czynić to teraz przez jego szczególne wstawiennictwo u Boga.

     W związku ze wspomnieniem św. Andrzeja Boboli, głównego patrona Polski - Jędrek solenizant otrzymuje od wspólnoty ciekawą książkę i film o życiu tego wielkiego świętego i męczennika za wiarę, a szczególnie za jedność Kościołów chrześcijańskich - wschodniego i zachodniego. Święty Andrzej Bobola jest wzywany przez nas tego dnia jako szczególny patron i orędownik u Boga o dar nowego zesłania Ducha Świętego na nas i cały Kościół w Polsce. W programie czuwania znalazły się: zaproszenie Maryi do wieczernika i wraz z Nią modlitwa o nowe wylanie Ducha Świętego, konferencja: "Odnowa charyzmatyczna, a działanie Ducha Świętego", po której nastąpiła przerwa na posiłek. [...]

     Msza święta w kaplicy szpitalnej w Niedzielę Palmową z udziałem wspólnoty "Mocni w wierze". Modlimy się w intencji Kasi z racji rocznicy jej urodzin oraz za nas wszystkich o "obumarcie ziarna" (por. J 12,21-22) - starego człowieka grzechu i zrodzenie się nowego w Chrystusie Zmartwychwstałym. [...]

     Najważniejszym wydarzeniem tego dnia była konferencja n.t.: "Kościół wobec tajemnicy bezbożności" wygłoszona na podstawie dokumentów dotyczących Odnowy w Duchu Świętym", tzw. dokumentów z Malines. Szczególnie ogniskowała się ona wobec zagadnienia grzechu, który jest zawsze aktem naszej wolnej woli, świadomego wyboru zła, za który w pełni odpowiadamy. Poruszona została relacja jaka zachodzi między grzechem a pokusą - wpływem złego ducha w sytuacji, gdy ulegniemy własnej słabości natury, i temu, jak duch zły chce doprowadzić nas do powstania trwałej struktury grzechu.

     Obowiązywała już liturgia niedzielna ze Światowego Dnia Chorych związanego ze wspomnieniem objawień Matki Bożej w Lourdes. Dlatego, w celu budzenia wiary w to, co po ludzku niemożliwe, dobieraliśmy utwory i tak prowadziliśmy naszą modlitwę, aby uwierzyć w uzdrawiającą moc Boga, który jest pośród nas i chce nas dotykać i leczyć, i aby otworzyć się na Boga, który nawet jeśli cierpimy, nie chce naszego zła, ale dobra, a przez uzdrowienie choroby duchowej i fizycznej daje szczególny znak obecności Królestwa Bożego pośród nas. [...]

     Program tego dnia był podzielony na dwie części. Pierwszą stanowiła Msza święta w kaplicy szpitalnej sprawowana przez ks.Tomka i włączenie się w nią z naszą posługą ewangelizacyjną. Była ona sprawowana w intencji dziękczynnej za naszą wolną Ojczyznę z prośbą o nową ewangelizację w archidiecezji łódzkiej i w całej Polsce również z naszym udziałem. [...]

     W dniu ingresu nowego Metropolity, abpa Grzegorza Rysia, wraz ze wspólnotą Kościoła łódzkiego, zgromadzoną w Archikatedrze, uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy świętej. Dzieliliśmy radość i wyrażaliśmy wdzięczość Panu za dar powołania abpa Grzegorza do posługi arcypasterskiej w naszej Metropolii. Głęboka jedność Kościoła, o której z wielką troską wypowiadał się w homilii nasz nowy pasterz, znajdowała wyraz w obecności wielu przedstawicieli hierarchii na czele z Nuncjuszem Apostolskim abp. Salvatore Pennacchio i dużą częścią Episkopatu Polski wraz z wiernymi ze wspólnot i parafii Archidiedecji łódzkiej, krakowskiej i poznańskiej. Tę jedność dało się odczuć wewnętrznie szczególnie poprzez sposób celebracji liturgii, jej oprawę i modlitwę całej wspólnoty. [...]

     Nasza pielgrzymka była inspirowana pragnieniem obecności przy Matce oraz zawierzenia się Bogu przez Nią na rozpoczęcie nowego roku szkolnego i akademickiego w powakacyjnej rzeczywistości codziennej pracy, obowiązków oraz ewangelizacji, którą po tegorocznych rekolekcjach chcemy podjąć z nową mocą i nadzieją. Jednak nie tylko to, ale inspiracją stała się również ogólnopolska akcja "Różaniec do granic", polegająca na otoczeniu przez modlących się ludzi granicy całej Polski od gór i od morza, od wschodu i od zachodu oraz odmawianiu przez nich czterech części "Różańca świętego" w intencji naszej Ojczyzny i Europy o tej samej godzinie. Chcieliśmy się w nią włączyć właśnie tą pielgrzymką, bo gdzie można najlepiej przeżyć dzień wspomnienia Matki Bożej Różańcowej, jak nie na Jasnej Górze. Gdzie można lepiej "szturmować Niebo" w prośbie o wzrost i ochronę cywilizacji chrześcijańskiej, która jest w nas i pośród nas, w zbawionych - przebiegając przez społeczności, kraje i narody świata. [...]

     Po przyjeździe do domu rekolekcyjnego czekała nas zaskakująca niespodzianka. Właśnie zaczęto remontować główną kaplicę Serca Jezusowego, w której odprawialiśmy jutrznie, medytacje, adorowaliśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i przeżywaliśmy codzienną Eucharystię. Jednak to, co wydawało się nam z początku sporym problemem i utrapieniem, zamieniło się w wielkie dobro dla nas. [...]

     Pewnym wyzwaniem w organizacji czuwania była wyprawa do Warszawy na "Stadion Narodowy", aby zabrać Krzysia z "Pikniku Naukowego", w którym od lat uczestniczy Politechnika Łódzka. On sam co roku, w ramach "Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki PŁ", przygotowuje na tę okazję przez wiele miesięcy specjalną naukowo-techniczną prezentację , a potem wraz z innymi pracownikami pełni dyżur do godzinie 20:00 podczas pokazów na Pikniku. Prowadzeni łaską Bożą i popychani "wiatrem Ducha", w męskim składzie - ze Zbyszkiem, Jędrkiem i Mariuszem, a z powrotem i Krzysztofem, przemieściliśmy się "szybkim lwem" - Peugeotem 308 (wielki dar dla wspólnoty od Pana) w jedną i drugą stronę. Już przed godziną 22 mogliśmy zaczynać modlitewne czuwanie tradycyjnym zaproszeniem Maryi do naszego wieczernika. [...]

     Zaproszenie było inicjatywą jednej z pensjonariuszek - Feliksy, która spotkała nas dwa tygodnie wcześniej, kiedy przebywała w szpitalu Sonnenberga i uczestniczyła we Mszy świętej w kaplicy szpitalnej. Piękna kaplica Domu Opieki Społecznej wypełniła się ponad trzydziestką pensjonariuszy, których przez modlitwę i śpiew wprowadzaliśmy jeszcze przed Eucharystią w przeżywanie aktualnego czasu liturgicznego - III Niedzielę Wielkiego Postu. [...]

     Po Mszy świętej pierwsza z trzech konferencji (kolejne 10 marca i 1 kwietnia) mających na celu pogłębianie przeżywania nawrócenia w Wielkim Poście i przygotowanie do Triduum Paschalnego. Tematem konferencji jest: "Pokuta - nawrócenie w Objawieniu biblijnym". Pierwsze dwie konferencje dotyczą Starego, a trzecia Nowego Testamentu. Na podstawie Objawienia biblijnego mogliśmy prześledzić, jak bardzo wzrastało znaczenie pokuty - nawrócenia wraz z historycznym rozwojem wiary Izraela. [...]

     W tę Uroczystość, która jest zarazem w polskim Kościele od kilku lat "Dniem Pomocy Misjom" kończymy seminarium rekolekcyjne "Żyj na chwałę Trójcy Świętej". Poprzez modlitwę o nowe wylanie darów Ducha Świętego, pragniemy zostać na nowo namaszczeni Duchem dla podjęcie swojej własnej misji, według charyzmatu otrzymanego od Pana.
     
Świadectwa po przeżytych rekolekcjach: [...]

     Całkiem spore grono chorych włącza się, można nawet powiedzieć, że z dużym entuzjazmem, w naszą modlitwę uwielbienia Boga śpiewem w czasie liturgii, a szczególnie po jej zakończeniu. Wtedy kilkanaście minut trwamy w chwaleniu Pana za dar Jego obecności, miłości, za dar Eucharystii i za to, że jest Bogiem uzdrowienia, a nie choroby.
     Po Mszy świętej spotkanie z Panem we wspólnocie i ciąg dalszy modlitwy za jubilatów, a następnie radość świętowania pod tytułem: "Dobrze, że jesteście!" Chwała Panu!

     Zwraca uwagę znak Boży, jakim jest zbieżność czasowa naszej modlitwy z tym, co przeżywa Kościół w Polsce tego dnia - uroczystą intronizacją Chrystusa Króla. To uznanie Go za osobistego Pana i Zbawiciela każdego z nas, a jednocześnie wstawiennictwo, aby był Królem całego naszego narodu. Uroczystość dokonuje się w łagiewnickim Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie z udziałem najwyższej hierarchii kościelnej, z księdzem Prymasem i z księdzem Przewodniczącym Episkopatu Polski, z udziałem prezydenta RP, parlamentarzystów i ponad 100 tys. wiernych z całej Polski. Jest ukoronowaniem "Roku Miłosierdzia" w Kościele i "Roku Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski". [...]

     W ramach spotkania modlitewnego mamy wprowadzenie do I tygodnia: "Bóg Stwórca nadaje życiu sens". Ogarnia nas radość w Duchu Świętym za łaski, które dla nas Bóg przygotował, a które będziemy teraz przez wiele tygodni odkrywali i przyjmowali od Pana.

     Po Mszy świętej spotkanie z Panem we wspólnocie, w siedzibie Fundacji. "Róża - niespodzianka" od św. Tereski z jej sentencją - konkretną myślą jako przesłaniem wiary "na dzisiaj" dla każdego z nas.

     Prowadzeni "wiatrem Ducha Świętego" i wykorzystując nowo oddany odcinek autostrady - stanowiący zachodnią obwodnicę Łodzi (na który dojazd ze Stoków i Widzewa trwa kilka minut), błyskawicznie dotarliśmy do Częstochowy. Tam również nie mieliśmy żadnych problemów z zaparkowaniem samochodu i dotarciem do początku parku u podnóża Jasnej Góry, zaczynającego się przy zakończeniu Alei NMP. Taka bezproblemowość dojazdu i dojścia na Jasną Górę była wynikiem świetnej organizacji tego wydarzenia ze strony rządowo-samorządowej i kościelnej. Razem z około 300 tys. zgromadzonych pielgrzymów, stojąc przy jednym z licznych telebimów, byliśmy uczestnikami historycznego wydarzenia. 50 lat temu, na Millenium Chrztu Polski, w samym środku komunistycznego systemu totalitarnego, papież Paweł VI nie mógł przyjechać, choć był zaproszony. A teraz po 50 latach mamy do czynienia z wielkim zwycięstwem Boga nad szatanem. [...]

     Wejście w faktyczne przeżywanie II tygodnia "Ćwiczeń duchownych" poprzedziło kilka medytacji z I tygodnia, które w praktyczny sposób postawiły nas w obliczu konfrontacji naszego życia z Bożym słowem. Szczególnie dotyczyła tego medytacja na podstawie Ewangelii Łukasza (Łk 14,25-32) o tym, jak budujemy nasze życie, na jakim fundamencie, czy jesteśmy uczniami Jezusa, którzy uzyskują wolność wobec świata i siebie samych. Tam zostały postawione pytania: Czy wystarczy mi na dokończenie budowy duchowej? (Zawsze przecież mamy wystarczającą ilość "materiałów" - zaufania Bogu, miłości, wielkoduszności). Czy zwyciężę w duchowej walce z nieprzyjacielem, który jest z założenia mocniejszy? Zwyciężę, jeśli roztropnie będę zapraszać wszędzie Chrystusa - wbijać Jego krzyż w swoje życie, bo szatan się Go panicznie boi. Oznacza to zgodę na nawrócenie wszędzie tam, gdzie ono jeszcze nie nastąpiło, zgodę bycia ewangelizowanym, ale też wzięcie z Chrystusem krzyża ewangelizowania innych. [...]

     Wybrany przez nas dzień nawiedzenia rodziny Kozłowskich w Józefosławiu pod Warszawą był związany z pragnieniem uczestniczenia tego dnia w Mszy świętej w sanktuarium św. Andrzeja Boboli. Tutaj, 29 czerwca 1978 ojciec Józef przyjmował święcenia kapłańskie. [...]

     Msza święta dziękczynna za Jędrka z racji imienin i za wydanie książki "Żyj na chwałę Trójcy Świętej, cz. 2". Prosimy dla każdego z nas o owoce miłości i życie na chwałę Trójcy Świętej. [...]

     W ramach naszego spotkania modlitewnego dziękujemy za dar życia Jędrka - solenizanta, który obchodził imieniny we wspomnienie św. Andrzeja Boboli oraz za dar książki "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" cz. 2, przy której właśnie Jędrek się bardzo napracował, aby przygotować okładkę i samą książkę złożyć do druku.
     Ukazanie się książki "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" cz.2 na Uroczystość czczącą w szczególny sposób Boga w trzech Osobach to niewątpliwy znak Bożej Opatrzności czuwającej nad dziełem Fundacji "Największa jest miłość" i wspólnotą "Mocni w wierze. [...]

     Odbieramy z drukarni książkę "Żyj na chwałę Trójcy Świętej". To czas wielkiej radości dla nas wszystkich i umocnienie w wierze dla wspólnoty "Mocni w wierze". To też nowa perspektywa rozwoju dzieła Fundacji: oto mamy już teraz komplet materiałów służących do wprowadzenia każdego chętnego w podstawowe doświadczenie chrześcijańskie - osobowe spotkanie z trynitarnym Bogiem. Jest to komplet dwóch podręczników i płyta ze śpiewanymi modlitwami, które razem pozwalają przeżyć rekolekcje ewangelizacyjne w ciągu życia: "Żyj na chwałę Trójcy Świętej", trwające dziewięć tygodni. [...]

Zapraszamy do działu wydawnictwo

     Nasze czuwanie rozpoczęliśmy Mszą świętą o godzinie 18:00 w kościele św. Teresy już według liturgii z Uroczystości Zesłania Ducha Świętego.
     W siedzibie fundacji spotkanie rozpoczęliśmy od agapy, bo przecież trzeba było posilić się przed długim, nocnym czuwaniem. Po niej mogliśmy podzielić się całościową refleksją nad kończącym się właśnie seminarium rekolekcyjnym "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" - czym było dla mnie i co mi dało w życiu wiary. Przecież rekolekcje zostały tak zaplanowane, aby modlitwa o Ducha Świętego w wigilię Uroczystości Jego Zesłania stanowiła ukoronowanie i pieczęć wszystkich wysiłków w wierze i walki duchowej, jaką stoczyliśmy o nasze zbawienie, przeżywając je przez dziesięć tygodni. Zaczęły się one jeszcze w okresie Wielkiego Postu, trwały w czasie okresu Wielkanocnego i kończą się wraz z jego zakończeniem. [...]

     Msza święta w intencji Kasi w kościele na Stokach, którą odprawił ks. Tomek. W ramach spotkania modlitewnego konferencja wprowadzająca w ostatni tydzień seminarium rekolekcyjnego: "Przez Maryję do pełni życia w Chrystusie".
     Po spotkaniu agapa i świętowanie imienin Kasi.

     Świadectwa po przeżyciu modlitwy we wspólnocie:
     
Zbyszek
     Czułem dotyk i wzniesione ręce nade mną, prosiłem Jezusa, aby nauczył mnie modlić się o bliskość Ojca, aby wyzwolił mnie z tego, co mnie niewoli, i otworzył pełniej do uwielbienia Go całym życiem.
     Prosiłem: Ucisz moją gwałtowność, ucisz moje zmysłowe ciało! Znasz mnie Panie, oczyść mnie proszę, noszę ciężar i grzechu nie widzę. Duchu Święty, pomóż mi modlić się pośród rodziny i wspólnoty, zapraszam Cię, chcę radować się razem z Tobą obecnością Chrystusa. [...]

     Wielki Czwartek. Msza święta w Wielki Czwartek w parafii Matki Bożej Różańcowej. Życzenia dla ks. Tomka od wspólnoty "Mocni w wierze". "Ostatnia wieczerza" w siedzibie fundacji.
     Wielki Piątek. Nabożeństwo Adoracji Krzyża w kościele Matki Bożej Jasnogórskiej na Widzewie. Wprowadzenie do piątego tygodnia rekolekcji "Żyj na chwałę Trójcy Świętej" - "Pojednanie z Bogiem i uzdrowienie Jego mocą". Jesteśmy poruszeni Krzyżem Chrystusa jako wielkim znakiem przebaczenia grzechów, pojednania z Bogiem, uzdrowienia w miłości i nowego życia w Chrystusie. Czuwanie wspólnoty przy Grobie Pańskim.
     Wielka Sobota. O godzinie 23:00 przeżywamy Wigilię Paschalną w kościele Najświętszego Imienia Maryi położonym przy Al. Najświętszej Maryi Panny, jakby u stóp Jasnej Góry. Od godziny 2:30 zaczyna się wielkanocne śniadanie w siedzibie Fundacji.

     Seminarium zaplanowane na czas Wielkiego Postu i okres Wielkanocny ma zakończyć się modlitwą "chrztu w Duchu Świętym" w wigilię Zesłania Ducha Świętego. Będzie trwało dziewięć tygodni podstawowych i dwa tygodnie "powtórkowe". Podstawę do codziennych rozważań stanowią obie części książki: "Żyj na chwałę Trójcy Świętej". W ramach cotygodniowego spotkania modlitewnego będzie miało miejsce wprowadzenie konferencyjne do kolejnego tygodnia rekolekcji oraz dzielenie się owocami już przeżytego tygodnia. [...]

     Program sylwestrowego świętowania był podobny do tego z ubiegłego roku. Rozpoczęliśmy od dziękczynienia Bogu za miniony rok, za konkretne przejawy Jego dobroci i miłości, których każda z osób, w swoim rozumieniu, szczególnie doświadczyła. W ramach modlitwy zostało zinterpretowane słowo "O weselu w Kanie Galilejskiej (por. J 2,1-12). [...]

     Uroczystość Bożego Narodzenia przypadała w tym roku w piątek. Mieliśmy więc świetną okazję na połączenie spotkania modlitewnego ze świąteczną agapą, dzieleniem się opłatkiem i obdarowywaniem prezentami. Jak przystało na święta, nie mogło zabraknąć także kulinarnej uczty, na której serwowaliśmy zupę z soczewicy i pieczoną indyczkę.

     Po jednej ze wspólnotowych mszy świętych w kaplicy szpitala im. Sonnenberga ks. Tomek zaproponował nam poprowadzenie adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie w kościele parafialnym, w któryś z najbliższych pierwszych piątków miesiąca. Chętnie przystaliśmy na tę propozycję i podjęliśmy się tej formy ewangelizacji w pierwszy piątek grudnia. Wykorzystaliśmy nasz sprzęt muzyczny podłączając się do nagłośnienia kościelnego, a we współpracy z organistą parafialnym - Mikołajem, został wcześniej na tę okoliczność opracowany śpiewnik. Umożliwił on wyświetlanie na ekranie multimedialnym treści aktualnie śpiewanych utworów. [...]

     Podziękowanie przez nas wszystkich za przebieg i wyniki wyborów parlamentarnych 2015. Uwielbienie Boga wspólne z pacjentami szpitala i z rodziną Pałęckich, która odnowiła kaplicę szpitalną i w której intencji była ta Msza święta. Po Eucharystii dłuższe trwanie na dziękczynnej adoracji w obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

     Najpierw była modlitwa i uroczysty obiad. Oczywiście, zgodnie z tradycją polską w menu znalazła się pieczona, nadziewana jabłkami gęś ("gęsina na św. Marcina" - właśnie jego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 11 listopada).
     Wznosiliśmy uroczyste toasty za zwycięstwo przed 98 laty i za aktualne zwycięstwo zdrowych, patriotycznych i prawicowych sił w Polsce nad obozem antynarodowym, antychrześcijańskim - lewicowym nihilizmem i kosmopolityzmem. Nie zabrakło śpiewu pieśni legionowych i nawet kilkakrotnego wykonania pieśni "Żeby Polska była Polską", które wzruszało nas i podnosiło w górę serca z wdzięczności Bogu za wolną Polskę, za nadzieję na przyszłość dla niej.

     Braliśmy udział zarówno w kampanii wyborczej - w rozmowach z ludźmi, w roznoszeniu ulotek, w rozlepianiu plakatów wyborczych, jak również jako mężowie zaufania w Obwodowych Komisjach Wyborczych. Tym razem osoby ze wspólnoty obsadziły cztery takie komisje, aby dopilnować uczciwego przeprowadzenia procesu wyborczego. Kopie protokołów z czterech komisji, w których pracowaliśmy, zawieźliśmy do siedziby PiS w Łodzi, a niezależnie od tego przesłaliśmy zdjęcia tych protokółów do niezależnego obywatelskiego stowarzyszenia liczącego wyniki - Ruchu Kontroli Wyborów.

19 września. Kaplica Szpitala na Stokach. Msza św. w intencji o błogosławieństwo Boże dla dzieła ewangelizacji, wydania książki "Żyj Na chwałę Trójcy Świętej" i naszych posług w nowym roku szkolnym i akademickim.

17 października. Msza święta w kaplicy szpitala na Stokach. Modlitwa o przemianę naszych serc i naszego narodu oraz mądry wybór Polaków w wyborach parlamentarnych 2015.

     Radosne spotkanie z rodziną Kozłowskich było niejako przedłużeniem trwania w medytacji "O Nawiedzeniu św. Elżbiety przez Maryję" z Ewangelii św. Łukasza i zarazem jej praktycznym owocem. Pojechaliśmy podzielić się życiem w Chrystusie, świadectwem z "Ćwiczeń duchownych", rozwojem życia wiary w ramach dzieła fundacji. Również naszym życiem zawodowym i udziałem w sprawach społeczno-politycznych. [...]

     Nieprzypadkowo wybraliśmy ten dzień na nasz wyjazd, na refleksję po Ćwiczeniach. Góra Karmel w hebrajskim języku oznacza "Ogród Boży", a ziemia i pasmo górskie tak nazwane, położone wzdłuż wybrzeża morskiego, należały do najbardziej żyznych na terenach Izraela. Karmel to biblijny symbol piękna i płodności, do którego odwołuje się "Pieśń nad pieśniami" (por. Pnp 7,6). W tradycji Izraela ta góra zawsze była świętą. Piękno i bogactwo Karmelu symbolizuje obietnicę Bożą szczególnej pomyślności, obfitości i błogosławieństwa dla narodu Bożego wybrania wyrażonego w Księdze Powtórzonego Prawa (por. Pwt 8,7-9). Obietnica ta jednak wypełnia się w życiu tylko tych, którzy dochowują Bogu wierności. Góra ta jest też symbolem zwycięskiej walki duchowej z mocami ciemności, bowiem to tutaj prorok Eliasz udowodnił prorokom pogańskiego Baala i wszystkim zgromadzonym tam ludziom, że tylko Jahwe jest Bogiem żywym i prawdziwym (por. 1 Krl 18,26-40). [...]

     Ponownie stanęliśmy w obliczu walki duchowej o nasze zbawienie w czasie corocznych rekolekcji. Cykl czterotygodniowych "Ćwiczeń duchownych" św. Ignacego Loyoli "zatoczył koło" i wróciliśmy ponownie do I tygodnia. Chcieliśmy zobaczyć, jaki jest faktycznie nasz fundament, czy go mamy, jakie jest nasze życie wiary, czy budujemy je prawdziwie na Chrystusie. [...]

     Rozpoczęliśmy je modlitwą Anioł Pański i zawiązaniem wspólnoty przez pieśni przyzywające Ducha Świętego. W centrum tego spotkania była konferencja na temat: "Charyzmatyczna struktura Kościoła". Z treści konferencji wynikało, że struktura charyzmatyczna i charyzmaty należą integralnie do wewnętrznej struktury Kościoła i zawierają się w zamyśle Mistycznego Ciała Chrystusa. Nie są czymś mniej ważnym niż struktura skaramentalno-hierarchiczna, a nawet są czymś bardziej pierwotnym w stosunku do niej. Zanim Chrystus ustanowił najważniejszy sakrament - Eucharystię oraz kapłaństwo jako urząd, głosił Dobrą Nowinę w sposób prorocko-charyzmatyczny. Sam urząd apostoła czy prezbitera w Kościele też jest charyzmatem, czyli szczególnym uzdolnieniem człowieka przez Boga do podejmowania określonej misji służącej całemu Ciału Chrystusa. [...]

     W tym roku zostaliśmy zainspirowani, aby wielbić Serce Jezusa i wspominać Niepokalane Serce Jego Matki, Maryi poprzez specjalną pielgrzymkę. Co prawda, ze względów egzystencjalnych (praca do popołudnia i względy noclegowe) samą piątkową Uroczystość przeżyliśmy jeszcze w Łodzi (Msza święta i spotkanie z Panem we wspólnocie), ale wczesnym rankiem w sobotę wyruszyliśmy w podróż do Krakowa. Prowadzeni przez Matkę Najświętszą, która przez swoje Niepokalane Serce, a także pełnię zjednoczenia z Chrystusem, przedłuża rytm bicia Serca Jezusa, pokonywaliśmy kolejne kilometry. Mijając Częstochowę, zjednoczyliśmy się z Jezusem przez Maryję, odmawiając różaniec i rozważając wraz z Nią "Część chwalebną" - tajemnice wiary związane ze Zmartwychwstaniem Jezusa. [...]

     Zaczęliśmy nasze spotkanie modlitwą "Anioł Pański" oraz pieśniami uwielbienia i radości w Panu, zawiązującymi wspólnotę wiary. Następnie była konferencja, której treść stanowiła druga część wywiadu z profesorem teologii Ks. Zubergierem na temat rozumienia "Konstytucji Lumen Gentium" Soboru Watykańskiego II. Były tam poruszone zagadnienia: Kto jest w Kościele zakorzeniony? Jakie są kręgi ludzi w Kościele? Kto naprawdę dostępuje zbawienia? Jak rozumieć władzę w Kościele? Jaka jest relacja między misją Kościoła a działalnością ludzką w świecie?. Gdy uważaliśmy, że dane zagadnienia są szczególnie ważne czy wymagające jeszcze szerszego przełożenia na praktykę życia w Kościele, komentowaliśmy szerzej wypowiedzi z wywiadu. [...]

     Nie ma życia chrześcijańskiego bez podejmowania przez nas tzw. charyzmatu krytyczno-społecznego. Jako ludzie wiary mamy przywilej i zadanie zarazem bycia krytycznym w stosunku do struktur polityczno-prawnych, gospodarczych i społecznych, które w wielkim stopniu wpływają na kulturę życia danego narodu. [...]

     Na program czuwania złożyły się: agapa, konferencja p.t. "Teologiczne i eklezjalne podstawy Odnowy charyzmatycznej w Kościele" oraz spotkanie modlitewne nawiązujące w oczywisty sposób do spotkania w pierwszym Wieczerniku Kościoła. Na początku modlitwy, szczególnie przez utwory maryjne, zaprosiliśmy naszą Matkę do wieczernika, a następnie wraz z Nią długo upraszaliśmy nowego zesłania Ducha Świętego na nas i cały Kościół. Była to modlitwa z odczuwalną mocą, z wzbierającą i rozlewającą się na nas falą natchnień, poruszeń, świateł i odczuć od Boga, płynących z Jego realnej obecności - Tego, który posyła nam swego Ducha. [...]

     Mszę świętą w małej kapliczce szpitala im. Sonnenberga w Łodzi - Stokach zaaranżowaliśmy we współpracy ks.Tomkiem Falakiem, wikariuszem z parafii Matki Bożej Różańcowej i kapelanem szpitala. On też odprawiał ją w naszej intencji oraz w intencji uzdrowienia chorych przebywajacych w szpitalu. [...]

     W tym roku Wielki Czwartek przeżywaliśmy kolejny raz na Eucharystycznej Uczcie w Katedrze pod przewodnictwem Arcybiskupa Metropolity. [...]

     Jak co roku na spotkaniach formacyjnych w okresie Wielkiego Postu podejmowaliśmy w rozważaniach takie tematy, które pomagają szczególnie "wchodzić" w ten najważniejszy okres liturgiczny i owocnie go przeżywać. [...]

     Tego dnia złączyliśmy się ze wspólnotą Kościoła na Jasnej Górze przed Cudownym Obliczem Pani Jasnogórskiej, uczestnicząc w Eucharystii odprawianej w intencji Mariusza i Zbyszka z racji ich urodzin oraz za dzieło Fundacji Największa Jest Miłość. Nasza modlitwa była też szczególnym dziękczynieniem Bogu za dar wspólnoty "Mocni w Wierze", a także wyrazem pragnienia ofiarowania się i zawierzenia swojego życia Bogu razem z Maryją i Jezusem w ten przecież szczególny dzień ofiarowania się Bogu na wzór Chrystusa. [...]

     Spotkanie rozpoczęło się życzeniami od całej wspólnoty odśpiewanymi i wypowiedzianymi solenizantowi, aby wzrastał w dzieleniu się duchowym darem ze wspólnotą i z innymi ludźmi w powołaniu do wspólnego kapłaństwa w Kościele, aby rozszerzał swoje serce na Boga i ludzi oraz poddawał się Duchowi Świętemu. [...]

     Po Mszy świętej o 18.00 w Kościele Matki Bożej Różańcowej na Stokach dokonaliśmy uroczystego wpisania znaku Objawienia Bożego poświęconą kredą na drzwiach siedziby Fundacji. Następnie zapaliliśmy poświęcone kadzidło - symbol chwały Bożej, aby nasze modlitwa i życie na chwałę Bożą płynęły z czystej intencji miłowania Go, zarówno ze strony mieszkającej tu rodziny, jak i spotykającej się w tym miejscu wspólnoty wiary.
     Po agapie, na której rozkoszowaliśmy się specjalnie upieczonym na tę okazję "chlebem Trzech Króli", rozpoczęło się kolędowanie. Oddaliśmy chwałę rodzącemu się Jezusowi. Przez śpiew kilkunastu kolęd zanurzaliśmy się coraz głębiej w tajemnicy Bożego Narodzenia. Nasze serca przepełniały radość i pokój płynące z Betlejemskiej Groty od Jezusa i Świętej Rodziny.

     Tegoroczny sylwester miał w tym roku wyraźnie dwie odsłony. Pierwszą stanowiło modlitewne trwanie w dziękczynieniu za miniony rok i z osobistymi akcentami, gdzie każda z osób wskazywała na jedno szczególne wydarzenie w minionym roku jako największy dla siebie dar od Boga. Dziękowaliśmy za pielgrzymkę do Rzymu na kanonizację Jana Pawła jako przełomową w rozumieniu i otwartości na Bożą miłość, za tegoroczne "Ćwiczenia duchowne", które zaowocowały skokowym wzrostem w wierze, czy pogłębieniem daru pokoju w codziennym życiu, za dar rodziny jako wspólnoty wiary, za nowe mieszkanie i siedzibę dla Fundacji, gdzie tak jak dzisiaj możemy już u siebie przeżywać radość wspólnoty małżeńskiej i chrześcijańskiej "Mocni w wierze". [...]

     Ogólnym przesłaniem tego rozdziału jest myśl, że człowiek czyni sobie ziemię poddaną również przez zaangażowanie się w sprawy społeczno-gospodarcze. Czyni to według zasady szukania wpierw królestwa Bożego, szukania woli Bożej we wszystkim, szukania chwały Bożej objawionej szczególnie w osobie Jezusa Chrystusa, aby to królestwo przybliżało się do człowieka również przez jego działalność na tym polu (por. Mt 6,33). [...]

     Kasia i Mariusz otrzymują od wspólnoty dar na nowe mieszkanie i zarazem miejsce wzrostu dzieła Bożego - Fundacji Ewangelizacyjno - Medialnej Imienia Ojca Józefa Kozłowskiego SJ. Jest to książka - vademecum na temat pieczenia chleba. [...]

     Znakiem zwracającym szczególną uwagę w tym wydarzeniu jest czas poświecenia, czyli październik, miesiąc Matki Bożej Różańcowej oraz fakt, że ul. Listopadowa należy do Parafii Matki Bożej Różańcowej.

     Przez kulturę rozumie się wszelkie doskonalenie się człowieka i rozwijanie przymiotów i uzdolnień jego ducha i ciała oraz jego starania, aby poddać sobie świat pod władzę, czynić życie bardziej ludzkim w dziedzinie społecznej i państwowej. Również przez kulturę rozumie się postęp obyczajów i instytucji oraz żeby w ciągu wieków wyrażać i zachowywać w dziełach swoich wielkie doświadczenia duchowe i dążenia, aby służyły postępowi wielu i całej ludzkości. [...]

     To spotkanie pokazało nam, że nasza rodzina Boża jest nadal zjednoczona w Panu, a ojciec Józef z Nieba dalej moderuje życie swojej wspólnoty rodzinnej i wspólnoty wiary złożonej z tych wszystkich, którzy byli ewangelizowani również tutaj w jego domu rodzinnym, gdzie odbywały się przez wiele lat "Ćwiczenia duchowne" św. Ignacego Loyoli. [...]

     Naszym zadaniem w tym roku było powtórzenie IV tygodnia Ćwiczeń św. Ignacego, aby razem z Chrystusem zmartwychwstawać do nowego życia, porzucając "starego" człowieka grzechu. Aby tak się stało, kontemplacje IV tygodnia miały w nas wzbudzić wiarę i ostatecznie przekonać o zwycięstwie Jezusa nad każdym grzechem, nad szatanem i śmiercią, która jest skutkiem grzechu pierworodnego. Dlatego przez kolejne kontemplacje wychodziliśmy ze wzrastającym pragnieniem i ufnością na spotkanie osobowe z Jezusem, którego już nie szukaliśmy leżącego w grobie, ale wraz z niewiastami i Apostołami odnajdywaliśmy Go jako zmartwychwstałego Pana. Dodawało nam to odwagi, aby mocą Zmartwychwstania wyrywać się z niemocy, nieufności, zwątpienia i miłości własnej, z każdej ciemności grzechu i zwodniczej działalności szatana, który chciałby, abyśmy podejmowali nie wybór dobra, ale pozorne dobro. To pogłębienie wiary przez osobowe spotkanie z Bogiem, zaowocowało nową łaską nawrócenia, przypieczętowaną w sakramencie pojednania i pokuty. Zaowocowało pragnieniem podobania się tylko Bogu, przez pełnienie wyłącznie Jego woli. [...]

     Szczególne znaczenie nabrało tutaj przemedytowanie słowa z (Mt 9, 14-17) "O nowym winie w nowe bukłaki", które miało nam pomóc wejść w rozpoczynające się za tydzień "Ćwiczenia Duchowne". W prośbie do tej medytacji prosiliśmy już o łaskę nawrócenia, uzdrowienia i uwolnienia od złego, abyśmy mogli z pomocą łaski Boga uporządkować życie i prowadzić je zgodnie z Jego zamysłem. We wprowadzeniu do medytacji zostało podkreślone, że to Bóg jest w centrum modlitwy i życia, a nie post, który jest tylko narzędziem dla Boga, aby człowiek mógł Go poprzez umartwienie się duchowe i cielesne odnaleźć i pełnić Jego wolę. Post nic nie zmieni w naszym życiu, jeżeli nie doprowadzi do zmiany naszych wnętrz do prawdziwej relacji miłości z Bogiem i bliźnimi.
     W tej medytacji prosiliśmy, aby Bóg stanął w centrum życia, aby było ono teocentryczne i byśmy żyli z czystej miłości wyłącznie na Jego chwałę. Poprzez rekolekcje mamy stworzyć we współpracy z łaską nową strukturę życia - "nowy bukłak", do którego wlejemy tę łaskę Bożą - "nowe wino". Bez tego zatęchła, niezmieniona struktura życia ("stare bukłaki"), sprawi że otrzymana na nowo łaska zostanie zmarnowana, bo "stary bukłak pęknie i wino się wyleje".

     Naszym małym wieczernikiem stał się po raz pierwszy dom w Ciebłowicach. Jednak wielki wpływ na głębię przeżywania wigilii Zesłania Ducha Świętego w tym roku miało to, że czuwanie poprzedziła wspólnotowa Eucharystia odprawiona w duszpasterstwie akademickim "Węzeł" w Łodzi. Wraz ze studentami, pod przewodnictwem duszpasterzy akademickich gorliwie upraszaliśmy nowego zesłania Ducha Świętego dla nas i Kościoła. W czasie dialogowanej homilii dzieliliśmy się świadectwami obecności i działania Ducha Świętego w naszym życiu, a jako jeden z wyrazów Jego prowadzenia nas swoimi drogami tam, "kędy chce" (por. J 3,8) uznaliśmy obecność w tym miejscu i tę właśnie Eucharystyczną ofiarę. Stało się to inspiracją do krótkiego opowiedzenia swojej drogi wiary, gdzie jako uczniowie jezuity, przeżywający wylanie Ducha przez wiele lat w kościele i ośrodku ewangelizacyjnym jezuitów w Łodzi, dziś modlimy się w podziemiach kościoła św. Teresy u księży salezjanów. [...]

     Tematem spotkania jest pierwszy rozdział II części Gaudium et spes: Niektóre najbardziej palące problemy". Tytuł rozdziału: "Poparcie należne godności małżeństwa i rodziny". Ponieważ spotkanie odbywało się w niedzielę, rozpoczęliśmy je południową modlitwą "Regina coeli" jednocząc się w niej z papieżem i całym Kościołem poprzez transmisję telewizyjną z Watykanu. Następnie modlitwa śpiewem o zstąpienie Ducha Świętego i otwarcie nas na Boga oraz poddanie się kierownictwu Ducha. [...]

     Dziękuję Bogu, że mogłem uczestniczyć bespośrednio w uroczystości kanonizacji tych dwóch wielkich papieży Soboru Watykańskiego II. Szczególnie dlatego, że choć pamiętam wizyty Jana Pawła II w Polsce, nigdy niebyło mi dane brać udziału osobiście w tych wydarzeniach. Dzięki pielgrzymce mogłem spotkać się z papieżem-polakiem duchowo, a także przeżywać wylanie łask Bożych za jego wstawiennictwem wraz z obecnym namiestnikiem Chrystusa oraz z Kościołem wszystkich narodów, który zgromadził się na uroczystości. Znakiem zjednoczenia duchowego nie był jednak tylko fakt obecności grup z różnych stron świata (Eucharystię przeżywaliśmy wśród ludzi z innych krajów, m.in. Salwadoru, Hiszpanii, Francji, i oczywiście wśród Włochów), ale również to, że pomimo tak licznego zgromadzenia dało się odczuć niezwykłą jak na te warunki jedność i łatwość modlitwy. [...]

     Przeżywamy ją razem ze studentami zaproszonymi na tę okoliczność przez duszpasterza, księdza Mariana, przewodniczącego celebracji Eucharystii. O 15:00, w godzinie miłosierdzia zaczynamy się modlić w naszych intencjach, o owoce zmartwychwstania w naszym życiu, dla Kasi - solenizantki, dla dzieła ewangelizacji przez media. Naprawdę jednak jest to znak naszej łączności z całym Kościołem powszechnym, który przeżywając oktawę Zmartwychwstania, kończy ją w tym roku szczególnym wydarzeniem - kanonizacją dwóch wielkich, świętych papieży XX wieku. Wielbiąc Boga na tej Eucharystii, wielbiliśmy Go z całą wspólnotą Kościoła, z Jędrkiem, który jako nasz reprezentant jest w drodze do Wiecznego Miasta. Wigilia bowiem to przecież okazja do czuwania, do duchowego przygotowania, do oczekiwania, do otwarcia serc i umysłów na Boga. [...]

     Kościół jest wspólnotą ludzi założoną wprawdzie dla zdobycia dóbr niebieskich, ale urządzona jako społeczność wśród tego świata, a jej członkowie są członkami ziemskiego państwa. I dlatego Kościół jako zrzeszeni widzialne i wspólnota duchowa kroczy razem z całą ludzkością i doświadcza tego samego losu co świat, "istniejąc w nim jako zaczyn i niejako dusza społeczności ludzkiej, która ma się w Chrystusie odnowić i przemienić w rodzinę Bożą" (KKK 40). [...]

     Generalnie aktywność ludzka: ludzka kreatywność, twórczość, nauka, praca, przekształcanie i doskonalenie świata stworzonego, aby stawał się coraz bardziej godnym miejscem życia dla ludzi, jest zgodne z zamysłem Stwórcy. Jednak, chociaż aktywność ludzka, podobnie jak i rzeczy stworzone same w sobie mają swoją autonomiczną wartość, nie oznacza to, że będzie automatycznie przyczyniała się do prawdziwego postępu i rozwoju w świecie. Ostatecznie celem Boga jest przybliżenie do człowieka królestwa Bożego już tu, na ziemi i wprowadzenie go na drogę zbawczą, która przecież nie kończy się tutaj. [...]

     Najpierw na spotkaniu formacyjnym omawiamy dalszy ciąg I rozdziału z I części "Gaudium et spes" (o tajemnicy śmierci oraz źródłach ateizmu w świecie i postawy Kościoła wobec niego i rozdział II: "Wspólnota ludzka"). Potem mamy okazję do szczególnie uroczystej agapy i świętowania z racji przypadających na 19 stycznia imienin Mariusza, który w tym samym dniu ma też i urodziny.

     Mimo bardzo dużej liczby pielgrzymów i niemałych trudności z dotarciem na czas na Eucharystię do kaplicy Matki Bożej sam Pan utorował nam miejsce w prezbiterium przed Cudownym Obrazem. Cały pobyt naszej dziesięcioosobowej wspólnoty wiary był wyraźnie prowadzony przez Ducha Świętego, tak że nie odczuwaliśmy tych zewnętrznych niedogodności znalezienia miejsca na modlitwę, a jednocześnie byliśmy przez Niego wewnętrznie usposobieni na spotkanie z Ojcem przez Jezusa pod skrzydłami Maryi-Matki. Tego dnia mogliśmy spotkać, słuchać Boga i kontemplować Go z dużą łatwością. To był kolejny wyjątkowy dar od Niego. [...]

     W pierwszej części rocznicowego sylwestra oddaliśmy chwałę Bogu przez śpiewanie kolęd, modlitwę dziękczynienia za stary rok oraz odczytanie i interpretacje słowa Bożego, które Bóg do nas dzisiaj kieruje: "Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Oto mój Sługa; którego wybrałem, Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą." (Mt 12,14-21). [...]

W Wigilię Uroczystości Niepokalanego Poczęcia Maryi spotykamy się na spotkaniu formacyjnym. Rozpoczynamy omawianie właściwej treści Konstytucji "Gaudium et Spes". Omówienie Wstępu do konstytucji oraz części rozdziału pierwszego: "Godność osoby ludzkiej". Modlitwa wstawiennicza we wspólnocie o szczególną łaskę przemiany w czasie tegorocznego Adwentu.

     Po modlitwie Anioł Pański rozpoczynamy omawiać wstęp do Konstytucji "Gaudium et spes". Jest w nim nakreślony cel powstania dokumentu, który ma przedstawić duszpasterską rolę Kościoła we współczesnym świecie w zmieniających się warunkach kulturowych i społeczno-polityczno oraz gospodarczych. Rolą tą jest nawiązać dialog ze wszystkimi ludźmi, nawet niewierzącymi ukazując jak Jezus Chrystus ten sam wczoraj i dziś i na wieki (por. Hbr 13,8) poprzez swój Kościół chce zbawić każdego człowieka. Jezus jest bowiem absolutnym centrum ekonomi zbawczej Boga, szczytem Objawienia się Boga człowiekowi i przyjęcie współpracy z Jego propozycją wyrażoną jako dobra nowina o zbawieniu nawet jeśli w niepełnym wymiarze, na zasadzie człowieka dobrej woli powoduje, że ludzie a wraz z nimi i całe stworzenie dążą do pełni odkupienia w Chrystusie. Dlatego dokument ten najpierw przypomina o samej istocie powołania i godności człowieka i jego relacji z Bogiem, jego kondycji moralnej na którą zasadniczy wpływ ma grzechu pierworodny i jego skutki. To jednak do człowieka słabego i grzesznego Bóg kieruje swojej zbawcze orędzie i w nim i przez niego jako narzędzie je realizuje. Tylko to zapewnia światu właściwy kierunek rozwoju i prawdziwe dobro. Kościół prowadzony przez Ducha Świętego ma przez Niego pełnię światła, aby rozróżniać i widzieć ten kierunek w jaki mamy zdążać. [...]

     Konstytucja na pierwszym miejscu uwypukla personalny charakter Bożego Objawienia - Bóg zwraca się do nas jak Osoba do osoby i między nami a Nim nawiązuje się interpersonalny dialog i osobowa relacja. Bóg zwraca się do nas jak do przyjaciół i zaprasza do życia z sobą, do udziału w życiu samej Trójcy Świętej. Objawienie się Boga tworzy historię zbawczą, która ma charakter dynamiczny, a samo Objawienie jest jednością najpierw czynów ale też i słów Bożych. Boże działanie, interwencje i Jego plan stają się zrozumiałe w świetle prawdy, którą stanowią słowa wypowiadane przez Boga, a skierowane do człowieka. Szczytowym momentem Objawienia i gwarantem jego spójności i jedności jest historyczna obecność wśród ludzi Wcielonego Słowa - Jezusa Chrystusa. [...]

     Wnioski jakie płyną z tego dokumentu są przede wszystkim dotyczące samej natury apostolstwa świeckich. Jest ono w sensie nie tylko pośrednim (jako uświęcenie świata przez działalność w świecie), ale w sensie ścisłym apostolstwem, czyli działalnością ewangelizacyjną, szerzeniem wprost królestwa Bożego. Apostolstwo świeckich nie wynika z ich działalności społecznej czy nawet z przynależności do stowarzyszeń czy grup religijnych działających na zlecenie hierarchii. Apostolstwo stanowi natomiast istotną funkcję chrześcijańskiego życia i naturalną postawę każdego chrześcijanina. Świeccy sprawują swoje apostolstwo jako wszczepieni przez chrzest święty w Mistyczne Ciało Chrystusa. Nie są oni jedynie współpracownikami czy pomocnikami osób duchownych w wypełnianiu ich misji, które miałoby wyczerpywać cale posłannictwo Kościoła. [...]

     Tegoroczne rekolekcje obejmowały kolejne dwa tygodnie "Ćwiczeń duchownych": trzeci, poświęcony kontemplacji Męki Pańskiej oraz czwarty, poświęcony kontemplacji prawdy Zmartwychwstania Jezusa. Trzeci tydzień obejmuje okres życia Jezusa od "Uczty w Betanii"(J 12,1-11) w czasie której Maria namaściła Jezusa drogocennym olejkiem nardowym na "dzień Jego pogrzebu", aż do momentu złożenia Ciała Jezusa w grobie po Jego krzyżowej Męce i Śmierci oraz zejścia do Szeolu, w którym przebywał trzy dni. Czwarty tydzień "Ćwiczeń duchownych" rozpoczyna się kontemplacją "O pustym grobie", które przerażone Niewiasty zastają wraz z odsuniętym od grobu kamieniem i ich spotkaniem z dwoma mężczyznami "w lśniących szatach, którzy mówią im: "Nie ma go tutaj; zmartwychwstał" (Łk 24,1-10). Czwarty tydzień kończy kontemplacja tego, co wydarzyło się w dzień Pięćdziesiątnicy, gdy pierwszy Kościół zgromadzony w wieczerniku otrzymał (słowami Ojców Kościoła) duszę żyjącą - Ducha Świętego (Dz 2, 1-13). Duch Święty został wylany na cały świat jako Boża, osobowa miłość i daje teraz każdemu człowiekowi możliwość rozpoznania jedynej Prawdy - Jezusa Chrystusa, i otrzymania przez wiarę w Niego daru nowego życia w Duchu Świętym. [...]

     Nasze czuwanie modlitewne miało miejsce już w nowej siedzibie Fundacji, na ul. Obr. Westerplatte 12A. Program czuwania w wigilię zesłania Ducha Świętego jednak taki sam jak w ubiegłych latach lat. Najpierw Msza święta w której upraszaliśmy nowe zesłanie Ducha Świętego. Następnie oddanie chwały Bogu przy grobie ojca Józefa i prośba zanoszona wraz z całym Kościołem żyjących jeszcze tu na ziemi, i tych żyjących już w Bogu, w Jego królestwie, o zesłanie nam Ducha Świętego. W roku ustanowionym przez Kościół "Rokiem wiary", w którym łódzki biskup diecezjalny - Marek Jędraszewski właśnie wystąpił z wnioskiem o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego ojca Józefa, nasza modlitwa przez jego wstawiennictwo nabrała jeszcze mocniejszego wyrazu. To przeświadczenie o świętości życia o. Józefa wzmagało bardziej naszą gorliwość i chęć naśladowania jego przykładu - człowieka, który wszystko czynił tak, żeby się poddać Duchowi Świętemu, a nie przeszkadzać w Jego działaniu. [...]

     Myśl, aby w roku 2013, w roku pięćdziesiątej rocznicy rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II zacząć omawiać jego dokumenty pojawiała się już dużo wcześniej w trakcie spotkań formacyjnych wspólnoty w początkach 2012 roku. Ogłoszenie pod koniec 2012 roku przez Benedykta XVI "Roku wiary" w Kościele w nawiązaniu do tej rocznicy nie tylko napełniło nas radością i potwierdziło nasze dobre rozeznanie duchowe w tej materii, ale też i dodało dodatkowego zapału, aby czym prędzej przystąpić do dzieła. To, że pierwsze nasze spotkanie formacyjne w tym temacie miało miejsce w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia co oznaczało też i dokładnie w 50 rocznicę rozpoczęcia tego Soboru (8 grudnia 1962), a co wcale nie było pod tym kątem specjalnie planowane jest ważnym znakiem, że działamy według głębszej myśli Bożej. [...]
     Pierwsza konferencja spośród dołączonych tutaj do słuchania i rozważania jest ogólnym wprowadzeniem w rozumienie liturgii w Kościele i historię jej kształtowania się oraz zmiany w niej zachodzące. Pozostałe trzy odpowiadają tematyce kolejnych rozdziałów tej Konstytucji:

• Ogólne zasady odnowy i rozwoju liturgii
• Misterium Eucharystii
• Inne sakramenty i sakramentalia. Brewiarz. Rok liturgiczny. Muzyka sakralna.

     Od kwietnia do października 2012 roku tematem comiesięcznych spotkań formacyjnych "Mocni w wierze" była Adhortacja apostolska papieża Pawła VI "Evangelii Nuntiandi" - "O ewangelizacji w świecie współczesnym". W ramach każdego spotkania była głoszona konferencja w oparciu o kolejne rozdziały adhortacji. [...] Konferencje poprzedzone solidną porcją wspólnotowej modlitwy stanowiły tematyczne jądro przekazu dnia na spotkaniu formacyjnym, na którego program jak zawsze składały się również agapa i braterska wymiana we wspólnocie oraz Eucharystia. W czasie Eucharystii mogliśmy przedstawiać Bogu owoce naszych rozważań, aby nas utwierdzał w tym, czego w nas dokonał i udzielił wewnętrznej mocy aby "słowo Boże stało się w naszym życiu ciałem" - zostało przyjęte i wcielone jako zbawcza droga, prawda i życie. Konferencje trwające około godziny każda wprowadzają nas w bogactwo posoborowego rozumienia ewangelizacji w świecie współczesnym. [...]

     Tak jak w poprzednich latach w programie każdego dnia znalazły się trzy wprowadzenia do medytacji lub kontemplacji wraz z ich indywidualnym odprawieniem (każda w wymiarze jednej godziny), konferencja na temat samych rekolekcji oraz życia duchowego, wspólna modlitwa jutrzni, Eucharystia, adoracja Najświętszego sakramentu bądź wspólnotowe spotkanie modlitewne, spotkanie w kierownictwie duchowym. Ćwiczenia duchowne zaczęliśmy jeszcze w domu, kilka dni przed rozpoczęciem "właściwych rekolekcji", a stało się to poprzez medytację z Ewangelii Jana, konkretnie przez Prolog: "Na początku było Słowo..." (J 1,1-15). Przez rozważanie tego fragmentu Ewangelii otwieraliśmy się hojnie z wdzięcznością i wielkodusznością na odwieczne Logos - Syna Bożego, Miłość, przez którą "stało się wszystko, co się stało" i my też staliśmy się, zaistnieliśmy w czasie jako owoc tej miłości, powołani, aby na nią odpowiedzieć naszym życiem. [...]

     Spotkania zostały oparte na dalszym rozważaniu treści encykliki Benedykta XVI "Spe Salvi". W drugiej części tej encykliki Papież starał się ująć przyczyny pewnego kryzysu nadziei chrześcijańskiej we współczesnym świecie. Widzi go jako efekt zracjonalizowania wiary, która jest sprowadzana do czysto ludzkiego urządzania się w co prawda Boskim świecie, ale w którym jednak człowiek z jego inicjatywą, inteligencją, możliwością, sam głównie odpowiada za swoją teraźniejszość i przyszłość. Dlatego nadzieja człowieka jest przekierowywana z Boga jako najważniejszego odniesienia dla człowieka, z Jego mocy zbawczej na samego człowieka, na postęp ludzki, na rozwój naukowy oraz techniczny i to w taki sposób, jakby to one mogły zbawić człowieka. Kryterium prawdy zostaje zastąpione jedynie kryterium postępu czy rozwoju, ale jest on jednostronny, bo nie wskazuje na faktyczną celowość życia człowieka, który jako obraz Boga dąży do Niego, dąży do zbawienia w Chrystusie. [...]

     Po encyklice: "Bóg jest miłością" na temat Boga jako Źródła miłości zbawczej, największej, odwiecznej, nieskończonej, twórczej - nadającej światu istnienie i sens bytowania mamy podjęcie następnego kluczowego aspektu w relacji człowieka z Bogiem. Jest to zagadnienie nadziei. Bóg jest podobnie jak Źródłem jedynej miłości tak i jedynej nadziei, której podobnie jak i miłości świat nie może nam dać, bo ich po prostu nie ma sam z siebie. Mówimy tu o trwałej miłości i nadziei, które nigdy nie zawiodą bo mają zakorzenienie w Kimś Odwiecznym - w Bogu. I tak jak musimy wrócić do źródła miłości, aby na nowo nauczyć się kochać i być kochanym czyli być szczęśliwym, tak musimy wrócić do Źródła niezawodnej nadziei i zrozumieć, że nadzieja w Chrystusie nie jest jakąś tam kolejną propozycją nadziei z tego świata. [...]

     Została ona wydana w Boże Narodzenie 2005 roku jako pierwsza encyklika nowego papieża. Wskazuje na kierunek pontyfikatu a zarazem kierunek, w którym Duch Święty chce prowadzić Kościół do głębszej ewangelizacji i formacji duchowej. Wynika z niej, że musimy wracać do zródeł naszych narodzin w Bogu i zacząć od nowa odkrywać w Duchu Świętym dar Bożej miłości. Czym ona jest, jaka treść za nią stoi, jak człowiek został powołany z miłości i do miłości i jaka relacja miłości łączy Stwórcę i stworzenie. Również to, w jaki sposób słowa z listu św. Jana Apostoła "Bóg jest miłością" (1 J 4,16) stanowią centralną prawdę w przepowiadaniu dobrej nowiny o zbawieniu.

     Spotkanie przebiegało według podobnego schematu co zawsze: konferencja, wprowadzenie do medytacji i medytacja, agapa, Eucharystia, dzielenie się owocami medytacji. W trakcie samej konferencji i całego dnia mogliśmy sobie uświadamiać jak wielką rolę odgrywa charyzmat uzdrowienia w kształtowaniu się naszego bycia człowiekiem wiary. Został on bowiem dany i zadany nam przez samego Zbawiciela, który powiedział o tym w swoim testamencie: I rzekł do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie" (Mk 16,15-17). [...]

     Szczególną radością było pozdrowić tego dnia ciocię Stefanię i złożyć jej życzenia imieninowe w związku ze wspomnieniem w ostatnich dniach w liturgii Kościoła św. Stefana - króla Węgier (2 września). Po raz pierwszy na wyjazdowych spotkaniach formacyjnych zabraliśmy przenośny intrument, aby chwalić Boga śpiewem i tańcem. Miało to na celu wzmacniać przesłanie dzisiejszego dnia, o szczególnej roli jaką odgrywa wielbienie Boga w naszym życiu. Konferencja została oparta o Ewangelię o "Nawiedzeniu św. Elżbiety przez Najświętszą Maryje Pannę" (Łk 1, 39-55). Również wprowadzenie do medytacji zostało oparte o to samo słowo. I konferencja i jej pogłębienie poprzez medytację pozwoliły nam bardziej odkryć czym jest spotkanie modlitewne jako modlitwa uwielbienia - jest ona należną Bogu chwałą, ze względu na Niego samego. [...]

     Przeżywanie pierwszego i drugiego tygodnia w jednym ciągu sprawiło, że każdy z nas mógł się jeszcze dokładniej przyjrzeć sobie, "wejść w siebie" jak mówi św. Ignacy, poznać prawdę tego kim jest, a kim jest Chrystus- Miłość, tak żeby Go bardziej ukochać i naśladować. Poznać to, jaka zasłona świata, jaki grzech, jakie pozory stwarzane przez złego ducha sprawiają, że nie mogę być tym, kim w Bożym planie od zawsze mam się stawać, że nie mogę być święty, że nie mogę kochać i być kochanym, że jestem chory wewnętrznie, fizycznie, zniewolony samym sobą, swoim ego, albo tym światem, z jego sprawami, rzeczami, stworzeniami, tym co nie ma wcale wartości przed Panem, ale opóźnia i hamuje zbawienie. [...]

     Ta medytacja biblijna w podręczniku "Pełna jest ziemia twego Ducha, Panie" obejmuje tak wiele treści, że została podzielona na trzy części, a nasze spotkanie obejmowało pierwszą jego część. Podjęliśmy w niej refleksję nad trzema fundamentalnymi przejawami działania Ducha Świętego w życiu chrześcijanina. [...]

     Od września 2010 roku raz w miesiącu (najczęściej w pierwszą sobotę) wspólnota "Mocni w wierze" przeżywa całodniowe spotkanie formacyjne. Na program takiego spotkania składają się konferencja, wprowadzenie do medytacji, Eucharystia oraz agapa. Od początku roku ich tematem jest refleksja nad oficjalnym dokumentem Komisji Teologiczno-Historycznej przygotowującym Kościół do "Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa", wydanym w roku 1998, a poświęconym Duchowi Świętemu pt: "Pełna jest ziemia Twego Ducha Panie". [...]

     Ze względu na to, że były one powtórzeniem doświadczenia poprzedniego roku, to znając już ich metodę, znacznie łatwiej i szybciej mogliśmy wejść w ich duchowe meritum. Stanowi je w szczególności rozpoznanie korzeni grzechu - zła, które w historii naszego życia przez naszą słabość, wpływy "ducha świata" oraz działanie ducha złego, zostało zasiane jako chwast w naszych duszach oraz "odcięcie" ich od nas mocą Bożą przez przeżycie wewnętrznej przemiany i pojednania z Bogiem. Z praktyki duchowej wynika, że chwast grzechu w naszych duszach jest najczęściej tak duży, że zagłusza w nas głos Boga i przekierowuje na życie poza głównym nurtem Bożej miłości i czerpania z niej jako źródła szczęścia, pomyślności i - w ostatecznym rozrachunku - wiecznego zbawienia. Każdy z uczestników wszedł więc w wewnętrzne zmaganie, walkę duchową, aby według słów św. Ignacego "wejść w siebie, aby wyjść z siebie" - wyjść z tych ćwiczeń jako nowy człowiek: przemieniony, uświęcony przez Bożą miłość - myślący, czujący i postępujący w nowy sposób. W nowy, czyli taki, że nie duch świata i pokusy jego księcia - szatana będą nas zwodziły, ale będzie nami kierował Boży Duch, którego zamysły będą wypełniane w ciągu życia. [...]

     28 maja ukazała się pierwsza książka wydana przez Fundację "Największa jest miłość" pod tytułem "Żyj Na Chwałę Trójcy Świętej", część pierwsza. Przez jej treść "Mocni w wierze" dzielą się darem formacji duchowej, którą sami przeżywają na co dzień, która prowadzi do przemiany życia i oddawania przez nie chwały Trójcy Świętej. [...]