.
Fundacja NJM
Start Idea, działalność Wydarzenia Wspólnota, przyjaciele Formacja duchowa Wydawnictwo Kontakt 
.
.

Wydarzenia - rozwinięcie: W sobotę oktawy Wielkanocy, w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, można też powiedzieć w wigilię uroczystej kanonizacji Jan Pawła II i Jana XXIII zaczynamy wigilijne czuwanie Eucharystią w DA Węzeł., 26.IV.2014

powrót do kroniki


     Przeżywamy ją razem ze studentami zaproszonymi na tę okoliczność przez duszpasterza, księdza Mariana, przewodniczącego celebracji Eucharystii. O 15:00, w godzinie miłosierdzia zaczynamy się modlić w naszych intencjach, o owoce zmartwychwstania w naszym życiu, dla Kasi - solenizantki, dla dzieła ewangelizacji przez media. Naprawdę jednak jest to znak naszej łączności z całym Kościołem powszechnym, który przeżywając oktawę Zmartwychwstania, kończy ją w tym roku szczególnym wydarzeniem - kanonizacją dwóch wielkich, świętych papieży XX wieku. Wielbiąc Boga na tej Eucharystii, wielbiliśmy Go z całą wspólnotą Kościoła, z Jędrkiem, który jako nasz reprezentant jest w drodze do Wiecznego Miasta. Wigilia bowiem to przecież okazja do czuwania, do duchowego przygotowania, do oczekiwania, do otwarcia serc i umysłów na Boga.
     Ks. Marian w homilii podzielił się ciekawym spostrzeżeniem w ogóle o wybitnej świętości papieży XX wieku (Paweł VI już czeka na beatyfikację, a zakończenie procesu Piusa XII jest blokowane przez niektóre środowiska żydowskie), co jest swoistą asymetrią w stosunku do sytuacji w świecie, która zaowocowała wielkim złem: dwoma wojnami światowymi, komunizmem i faszyzmem, powszechnym sekularyzmem i rozejściem się dróg wiary i życia we współczesnej kulturze. Można to widzieć jako znak, że w dzisiejszym świecie następuje coraz bardziej intensywna polaryzacja postaw, że człowiek jest albo zimny albo gorący w wierze. Albo dąży do autentycznej świętości w życiu chrześcijańskim, albo jest skazany na rozpłynięcie się w  pustce nihilizmu, obojętności, szerzenia antywartości czy konsumpcjonizmie. Musiała też przyjść taka refleksja, że nasze dzisiejsze żywe i otwarte wielbienie Boga, poryw Ducha w pieśniach o Zmartwychwstaniu, otwarte dzielenie się prze osoby ze wspólnoty swoim rozumieniem słowa z Ewangelii, nasze świadectwo miłości do Eucharystii i Kościoła jest też owocem życia tych dwóch papieży. Jan XXIII zapoczątkował Sobór Watykański II i wprowadził słynne pojęcie: "aggiornamento", zaś Jan Paweł II w praktyce doprowadził do recepcji Soboru, czyli to, jak go przekuć na życie wiary, na duszpasterstwo. Jan Paweł II ujął to jako czas na nową ewangelizację. Udzieliła się nam wszystkim, również tym młodym ludziom z duszpasterstwa, radość Zmartwychwstania, radość ze wspólnoty Kościoła, z eucharystycznego stołu, radość wspólnego świętowania i wyznawania wiary. Po powrocie z Mszy świętej w czasie naszej agapy kontynuowaliśmy głębszą refleksję nad tymi wszystkimi wydarzeniami, szczególnie nad tym, jak bardzo Kościół potrzebuje wcielić w życie Sobór Watykański II we wszystkich jego wymiarach i powszechnie. Po to, aby stać się komunikatywnym znakiem dla wszystkich ludzi, znakiem Bożej obecności i Bożej miłości.
     Spotkanie modlitewne po agapie było dalszą kontynuacją czuwania, pogłębianiem spotkania ze Zmartwychwstałym, wprowadzeniem słowa z Ewangelii z II niedzieli Wielkanocy i Święta Bożego Miłosierdzia "O niewiernym Tomaszu" (por. J 20,24-29). Wprowadzenie do medytacji oraz dzielenie się owocami przeżywanego teraz okresu Zmartwychwstania jeszcze bardziej otworzyło nas na prawdę powszechności owoców zmartwychwstania w świecie, które zasadniczo zmieniło bieg historii. Uświadomiło nam centralny charakter tego wydarzenia dla naszego życia i całego świata. Skłaniało do wielbienia Boga i dziękczynienia oraz ukierunkowania się całym sobą na Niego, aby być tam gdzie jest i On i Jego wspólnota wiary Kościół, nie żyć obok tej prawdy, ale żyć nią. Wyrazem atmosfery radości i wspólnotowości tworzonej przez udzielającego się nam Ducha Chrystusa Zmartwychwstałego była grana i tańczona przez nas dłuższy czas już po zakończeniu spotkania modlitewnego pieśń: "Weselić się będzie pląsaniem panna" nawiązująca charakterem melodii do starotestamentalnych pieśni żydowskich z tańcem i pląsaniem na chwałę Pana.


powrót do kroniki
.
.
| Start | Idea, działalność | Wydarzenia | Wspólnota, przyjaciele | Formacja duchowa | Wydawnictwo | Kontakt |
.
. .
fundacja ewangelizacja media odnowa miłość sobór wspólnota mocni w wierze największa jest miłość kościół charyzmaty Duch Święty muzyka chrześcijańska liturgia centrum kultury chrześcijańskiej NAJWIĘKSZA JEST MIŁOŚĆ Fundacja Ewangelizacyjno Medialna wspólnota Mocni w wierze