Wydarzenia - rozwinięcie: Sylwestrowe świętowanie w nowej siedzibie Fundacji "Największa jest miłość" jako symboliczne spotkanie pod Dębami Mamre. 11 Rocznica sakramentalnych zaślubin Kasi i Mariusza., 31.XII.2014

     Tegoroczny sylwester miał w tym roku wyraźnie dwie odsłony. Pierwszą stanowiło modlitewne trwanie w dziękczynieniu za miniony rok i z osobistymi akcentami, gdzie każda z osób wskazywała na jedno szczególne wydarzenie w minionym roku jako największy dla siebie dar od Boga. Dziękowaliśmy za pielgrzymkę do Rzymu na kanonizację Jana Pawła jako przełomową w rozumieniu i otwartości na Bożą miłość, za tegoroczne "Ćwiczenia duchowne", które zaowocowały skokowym wzrostem w wierze, czy pogłębieniem daru pokoju w codziennym życiu, za dar rodziny jako wspólnoty wiary, za nowe mieszkanie i siedzibę dla Fundacji, gdzie tak jak dzisiaj możemy już u siebie przeżywać radość wspólnoty małżeńskiej i chrześcijańskiej "Mocni w wierze".
     W modlitwie wychyliliśmy się jednak też i ku przyszłości i zgodnie z rozpoznanym wcześniej duchowym mottem sylwestrowym: "Spotkać się pod Dębami Mamre", aby jak Abraham uwierzyć nadziei wbrew nadziei, rozważyliśmy słowa z listu do Rzymian, które mają nas prowadzić przez cały Nowy rok 2015: "On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo. I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe - miał już prawie sto lat - i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał" (Rz 4, 18-22). W interpretacji zauważyliśmy, że to właśnie nadzieja podtrzymuje nas w życiu,w przeżywaniu tak wielu trudnych chwil i wytrwaniu w Bogu,w rozpoznawaniu i trzymaniu się Jego planu, czasem wbrew wszystkiemu,pod prąd opinii ludzkiej i sprzeciwowi ze strony świata. Nadzieja to szczególna łaska Boża, którą On sam zaszczepił w naszych sercach.
     Uwieńczeniem naszej modlitwy było zerwanie przez każdego z nas liścia z "Dębu Mamrego" na ktorym każdy otrzymał dla siebie indywidualnie słowo Boże wybrane z Księgi Izajasza. Wszystkie słowa zostały odczytane głośno i każdy mógł się zastanowić w Duchu Świętym , co Bóg chce mu powiedzieć przez nie dzisiaj. Pierwszą odsłonę sylwestra zakończyła Eucharystia odprawiona już oczywiście z liturgii Uroczystości Matki Bożej Rodzicielki (z 1 Stycznia), w kaplicy sióstr Pasterek na Stokach. Intencja Eucharystii szczególnie obejmowała wspólnotę małżeńską Kasi i Mariusza wraz ze wspólnotą "Mocni w wierze". Towarzyszyła jej atmosfera radości spotkania z Chrystusem w tę szczególną noc Bożego Narodzenia. Uniżyliśmy się wraz z Maryją i Józefem oraz pasterzami przed Jezusem, uznając że czas należy do Boga, że On jest "centrum czasu i historii", bo On to "wieczne teraz". Czas jak wspomniał w homilii ks. Tomek to pojęcie względne, ustanowione przez człowieka dla uznania faktu przemijania, ale dla Boga przecież czas nie istnieje, bo dla niego czas to wieczność. Można powiedzieć, że my najlepiej wykorzystujemy ten mijający szybko czas, który dal nam Pan. Wielbimy go prze Eucharystyczną Ofiarę, wielbimy pieśniami Bożonarodzeniowymi naszego autorstwa i kolędami. Nasz śpiew wspomagany instrumentem wspólnoty był pełen mocy i przekonania, że Bóg się właśnie rodzi, o Jego żywej obecności i obfitym błogosławieństwie dla tych, którzy rozpoznają to przyjście. Chcieliśmy przez to wydarzenie choć trochę podzielić się swoją wiarą a zewnetrznym wyrazem tego było łamanie się wszystkich obecnych opłatkiem już po Eucharystii. To spowodowało otwarcie na siebie nawzajem i pogłębienie braterskiej wspólnoty wiary.
     Druga odsłona sylwestra rozpoczęła się uroczystym toastem i życzeniami na Nowy rok. To był moment, który rozpoczął sylwestrową zabawę, tańce i "wywijańce", trwające niemal do 5 rano. Tegorocznym hitem muzycznym była dziecięca piosenka "Misie szare obydwa", która nie tylko słowami, ale gestami udawania misiów i przytulania się do siebie dawała ogromną porcję naturalnej radości. Chwalimy Pana za tak udane w Duchu Świętym rozpoczęcie nowego roku.