Wydarzenia - rozwinięcie: Od Liturgii Niedzieli Palmowej do Liturgii Wigilii Paschalnej, 24.III-1.IV.2018

     Msza święta w kaplicy szpitalnej w Niedzielę Palmową z udziałem wspólnoty "Mocni w wierze". Modlimy się w intencji Kasi z racji rocznicy jej urodzin oraz za nas wszystkich o "obumarcie ziarna" (por. J 12,21-22) - starego człowieka grzechu i zrodzenie się nowego w Chrystusie Zmartwychwstałym. Po Mszy świętej podejmujemy indywidualną modlitwę wstawienniczą o nawrócenie i uzdrowienie każdej z osób ze wspólnoty. Jest to też forma przygotowania do większego otwarcia na łaskę Misterium Wielkiego Tygodnia i Triduum Paschalnego, aby przyniosło nam owoce autentycznej wewnętrznej przemiany.
     Świadectwo Ani mówi nam, jakie światło i nowość do życia wnosi duchowe przeżywanie tych najważniejszych Misteriów naszej wiary: Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.

Ania
     Słowa z "Wyznań" św. Augustyna (10,27), którymi Bóg przemówił do naszej wspólnoty w Wielki Czwartek, szczególnie mnie poruszyły. Były skierowane do mnie osobiście i towarzyszyły mi podczas całego Triduum aż do Wigilii Paschalnej. Przez te słowa Bóg rzucił nowe światło na moje życie, nowe światło w moje wnętrze. Pouczył, że próżne jest szukanie Boga tylko na zewnątrz, wśród rzeczy stworzonych, koncentrowanie życia wokół spraw doczesnych, przemijających, szukanie w nich szczęścia i zaspokojenia, ponieważ to nie daje mi mocy do pokonywania grzechu i nie pozwala wyjść z grzesznych, nieuporządkowanych struktur myślenia i postępowania.
     Bóg mieszka we mnie! Jezus zmartwychwstały chce właśnie w ten sposób być obecny w moim życiu, chce przebywać... i przebywa we wnętrzu, nie tylko na zewnątrz. To jest nawrócenie - otwarcie wnętrza dla Jezusa! To jest powrót do życia, gdy jest we mnie pragnienie więcej Boga, a mniej mnie z moją ludzką pożądliwością, z samostanowieniem i opieraniem wszystkiego na własnych siłach. Oddać Bogu wszystko, aby umieć wszystko przyjmować tylko od Niego - pozwolić Jezusowi, aby "umył mi nogi". To dopiero pozwala wyjść z "domu niewoli", powstać ze śmierci grzechowej do nowego życia.
     Do słów św. Augustyna nawiązywały też słowa, które usłyszałam podczas Wigilii Paschalnej, zwłaszcza te z Księgi Rodzaju o stworzeniu świata i człowieka. Na nowo dotarło do mnie, jaką godnością Bóg obdarzył mnie jako człowieka - stworzył mnie przecież na Swój obraz, powołał do panowania nad stworzeniami, także nad sobą. Ale ta godność to także odpowiedzialność, która polega na poddaniu się woli Stwórcy i oddaniu Mu wszystkiego w pełnej ufności, na wzór Abrahama. A przecież mój grzech wywracał i nadal, kiedy go popełniam wywraca ten porządek łaski i powoduje, że w życiu szukam Boga w tym, co zewnętrzne i bezwiednie kieruję swoje pragnienia w kierunku stworzeń, czyniąc z nich bożki. Wtedy moje wnętrze zamyka się na Boga.
     Wielkim podsumowaniem i pouczeniem, podobnie jak w poprzednim roku, stały się dla mnie słowa z Księgi Barucha: "Cóż to się stało, Izraelu, ze jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do szeolu? Opuściłeś źródło mądrości. Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki. Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój... Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Teraz te słowa na nowo mają mnie prowadzić. One pokazują, że Bóg działa nieustannie, abym wciąż podejmowała wysiłek nawrócenia z pomocą Jego łaski. On wzywa mnie do odnowienia przymierza z Nim w Jezusie, powołuje do zmartwychwstawania z Chrystusem do nowego życia - "Nawróć się Jakubie i pojmij ją (mądrość), postępuj w blasku jej światła. Nie oddawaj swej chwały obcemu ani twego przywileju innemu ludowi! O Izraelu, jakże jesteśmy szczęśliwi, że dano nam poznać, co się Bogu podoba!" (Ba 4,2-4)
     To poznaję poprzez wspólnotę, do której Bóg mnie powołał i Jemu chwała i dziękczynienie za to działanie w moim życiu.