Wydarzenia - rozwinięcie: Spotkanie formacyjne wspólnoty w okresie Wielkiego Postu, 21.III.2020

     Jako temat wiodący zostało tym razem wybrane zagadnienie "Zbawienia" jako idei, działania Boga w historii, zbawienia w Jezusie Chrystusie, Synu Bożym i eschatologicznego znaczenia Bożego zbawienia dla człowieka. Zagadnienie to zostało przedstawione przez prowadzącego w oparciu o Słownik Teologii Biblijnej.
     Tego dnia miała miejsce pierwsza część konferencji dotycząca zbawienia Bożego w historii Izraela i w jego modlitwie w Starym Testamencie. Rozumienie zbawienia w Starym Przymierzu to przede wszystkim interwencja Boga w dziejach narodu Bożego wybrania, polegająca na ratowaniu go od wszelkich wrogów, nieszczęść, kształtowaniu okoliczności zewnętrznych tak, że można mówić o cudzie, także przez posłanie wodza, który prowadzi do zwycięstwa. Naród izraelski wie dobrze, że poza Bogiem nigdzie nie ma zbawienia. Dlatego w swojej modlitwie woła on do Boga - Zbawiciela, prosi o pomoc, wyrwanie z niebezpieczeństwa, wyjście cało z jakiejś próby, uratowanie przed grożącą mu śmiercią. Takie, liczne modlitwy zawierają Psalmy, które są wołaniem poszczególnych ludzi, ale też zanoszone są często w imieniu całej społeczności. Niektóre, jak na przykład pieśń trzech młodzieńców z (Dn 3, 19-95) uratowanych z pieca ognistego, są dziękczynną odpowiedzią na Boże wybawienie w skrajnej sytuacji. W księgach prorockich Starego Testamentu określenie Boga jako "Wybawiciela" stanowi leitmotiv eschatologii prorockiej, W księgach Jeremiasza, Izajasza, Ezechiela, Micheasza czy Sofoniasza są proroctwa dotyczące "ostatecznych czasów", gdzie jest zapowiedź ostatecznego zbawienia Izraela. Pojawia się tutaj osoba Króla-Mesjasza, Sługi Jahwe, Pasterza dla swojego ludu, swego rodzaju Króla eschatologicznego, który będzie miał tytuł Zbawiciela. Wszystkie te proroctwa przygotowują już grunt pod przyjście Chrystusa i Nowy Testament.