Wydarzenia - rozwinięcie: Warszawa. Spotkanie z rodziną Kozłowskich. Nawiedzenie Świątyni Opatrzności Bożej i spacer po Parku Wilanowskim., 18.VII.2015

     Radosne spotkanie z rodziną Kozłowskich było niejako przedłużeniem trwania w medytacji "O Nawiedzeniu św. Elżbiety przez Maryję" z Ewangelii św. Łukasza i zarazem jej praktycznym owocem. Pojechaliśmy podzielić się życiem w Chrystusie, świadectwem z "Ćwiczeń duchownych", rozwojem życia wiary w ramach dzieła fundacji. Również naszym życiem zawodowym i udziałem w sprawach społeczno-politycznych.
     Rozpoczęliśmy jednak od zaległych życzeń imieninowych dla Zosi, a "awansem" złożyliśmy życzenia mamie, Mariannie, której imieniny przypadają we Wniebowzięcie Maryi - 15 sierpnia. Po krótkim pobycie w domu Zosi, w Józefosławiu, dość szybko dotarliśmy do nowej, dynamicznie rozwijającej się warszawskiej dzielnicy Wilanów. Chcieliśmy nawiedzić budującą się, ale już bardzo zaawansowaną, Świątynię Opatrzności Bożej i całe Centrum o tej samej nazwie. To wotum dziękczynne narodu za "Konstytucję 3 maja", pod które kamień węgielny położono rok po uchwaleniu Konstytucji (1792). Jednak rozbiory, a później II wojna światowa (podjęto też próbę budowy świątyni w II Rzeczpospolitej i były nawet gotowe jej projekty) uniemożliwiły jej realizację.
     Doczekaliśmy się wreszcie tego dzieła i dziś jest projektem architektonicznym o imponujących rozmiarach, a przede wszystkim ciekawym (w kształcie sześcianu z dużą kopułą) oraz świetnie wkomponowującym się w charakter dzielnicy mieszkalnej. Jest już ustanowiona parafia Świętej Opatrzności Bożej, a w tymczasowo zaaranżowanej kaplicy, w dolnej części świątyni, odbywają się nabożeństwa. W tej części znajduje się wciąż przygotowywany Panteon Wielkich Polaków - groby wybitnych ludzi Kościoła oraz świata kultury, nauki i polityki. Trzeba wspomnieć, że są tam już pochowani wspaniali Polacy, między innymi ksiądz prymas Józef Glemp czy poeta - ks. J. Twardowski. Jest też kilka znanych osób duchownych i świeckich - ofiar katastrofy smoleńskiej, w tym ostatni Prezydent Rzeczpospolitej na uchodźstwie - R. Kaczorowski). Wzruszającym momentem było nasze przejście obok wielkiej płyty-tablicy z nazwiskami wszystkich ofiar katastrofy smoleńskiej. Ma być ona częścią pomnika ofiar, który zostanie postawiony w samym Smoleńsku.
     Naszemu nawiedzeniu towarzyszyły widoczne znaki duchowe Opatrzności Bożej. Takim znakiem wiodącym był przede wszystkim sam pobyt w tym szczególnym miejscu dziękczynienia Bogu wynikający z samej idei budowy świątyni jako wotum dziękczynnego. Tutaj też już od kilku lat (na razie na placu przed świątynią) odbywają się coroczne, centralne uroczystości ustanowionego przez metropolitę warszawskiego ogólnonarodowego "Święta dziękczynienia". Pobyt tutaj i dla nas jest wezwaniem do nieustannego dziękczynienia Boga za dar wiary. Za drogę wiary, którą kroczymy, drogę Ćwiczeń duchownych - nieustannej przemiany dla osiągania świętości i wypełnienia własnego powołania. Opatrzność ma nad nami pieczę, a my jesteśmy wezwani do czujności, aby nie ustawać na tej drodze i wytrwać do końca.
     Kolejnym potwierdzeniem, że Bogu najbardziej zależy na dążeniu do osobistej świętości, rozumianej jako ścisłe zjednoczenie z Bogiem w pełnieniu Jego woli, było nasze dłuższe zatrzymanie na modlitwie przed ołtarzem w zaaranżowanej tymczasowo kaplicy. Otóż, w miejscu docelowego "Panteonu Wielkich Polaków" znajduje się tymczasowy ołtarz, który stanowi znajdujący się przy tabernakulum obraz "Jezu Ufam Tobie" oraz wizerunki świętych Polaków, pod którymi znajdują się wyeksponowane w pięknych relikwiarzach ich relikwie. Po zakończeniu budowy zostaną one przeniesione do właściwej świątyni. Są tam relikwie św. Jana Pawła II, św. Urszuli Ledóchowskiej, bł. Edmunda Bojanowskiego, bł. ks. Jerzego Popiełuszki, bł. ks. J. Papczyńskiego.
     Po nawiedzeniu Centrum Opatrzności Bożej pojechaliśmy zwiedzić Ogrody Wilanowskie ze słynnym pałacem króla Jana III Sobieskiego i jego małżonki, Marysieńki. Pałac wciąż zachwyca architekturą, a park i ogrody niesamowitą i różnorodną roślinnością: trawnikami, kwiatami, krzewami i drzewami, a nawet olbrzymimi palmami. Przepiękna jest też zalesiona część położona nad rzeką Wilanówką. Wrażenie piękna natury potęgował fakt, że cała roślinność znajdowała się w fazie pełnego, letniego rozkwitu. W samym Parku Wilanowskim znajduje się jeszcze "kameralny", zabytkowy (z końca XVIII w.) Kościółek św. Anny, w którym zatrzymaliśmy się na krótkiej modlitwie.
     Czy to nie jest nawiązanie przez Pana Boga do symboliki Góry Karmel? Do Bożego ogrodu, do piękna i obfitości, jakie jest w Bogu, a czego doświadczają ci, którzy Mu ufają!
     Po powrocie do Józefosławia i posiłku mieliśmy czas, aby podzielić się tym wszystkim, co działo się od ostatniego naszego spotkania. Szczególnie wydarzeniami wiary, które nas budują i rozwijają. Daliśmy świadectwo o tym, jak Bóg działa we wspólnocie "Mocni w wierze" i poprzez dzieło Fundacji.
     Ten piękny, symboliczny dzień zakończyliśmy późnym wieczorem uczestniczeniem w widowisku świetlno- muzycznym urządzanym co tydzień "W Parku Fontann" na Podzamczu, niemal nad samą Wisłą.
     Bóg jest Światłością, która świeci różnorakim światłem, aby rozświetlić to, co wewnątrz i na zewnątrz nas. Nie tylko wszelkie ciemności serca i umysłu, ale przede wszystkim rozświetlić człowiekowi drogę, ukazać ją, aby prowadzić ku Sobie, do zbawienia w Chrystusie.