Wydarzenia - rozwinięcie: Spotkanie formacyjne wspólnoty na rozpoczynający się właśnie okres Wielkiego Postu, 12.III.2022

     Temat na to spotkanie narzucał się sam, gdyż tak jak w okresie Adwentu podjęliśmy „Poznanie Boga” na podstawie Starego Testamentu, tak teraz naturalnie kontynuowaliśmy je w na podstawie Nowego Testamentu. Konferencja została przygotowana w oparciu o „Słownik Teologii Biblijnej” i składała się z trzech zasadniczych części:

1. Poznanie Chrystusa w oparciu o Ewangelie synoptyczne.
2. Poznanie Chrystusa w oparciu o Ewangelię św Jana.
3. Poznanie Chrystusa w oparciu o teologię św. Pawła Apostoła.

     Jest rzeczą oczywistą, że poznanie Boga w Nowym Testamencie wiąże się z poznaniem osoby Chrystusa Zbawiciela. Jego wcielenie w ludzką postać i przyjęcie naszej cielesności oraz całej złożoności ludzkiej egzystencji spowodowało taką bliskość Boga z ludźmi i możliwość poznania Go, które było niemożliwe w czasie starotestamentalnego Objawienia. Teraz „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14) i Boga poznajemy z Chrystusem, przez Niego i w Nim.
     Tak jak z etymologii słowa „poznać” w rozumieniu Żydów wynika, że jest to wejście z w zażyłość osobową, bezpośrednią relację, w doświadczenie innej osoby, tak cały Nowy Testament prowadzi nas do osobowego poznania Jezusa i nawiązania z Nim takiej właśnie relacji. Jest ona oparta w Ewangeliach synoptycznych na przychodzącym do człowieka królestwie Bożym, objawiającym się w osobie Chrystusa, w znakach i cudach, które czynił, w przedziwnej mocy Jego nauki, aby uwierzyć w Niego, w Jego Bóstwo i pójść za Nim, naśladując Go w relacji Mistrz - uczeń.
     U św. Jana Apostoła poznanie Chrystusa szczególnie opiera się na relacji miłości, która jest wlewana z Serca do serca, poprzez otwarcie na nią i życie nią. U św. Jana poznanie Boga dokonuje się też przez ducha rozeznania, którego mamy dzięki Duchowi Świętemu i możemy odrzucić dzieła i kłamstwa diabła, a pójść za prawdą Jezusa - Zbawiciela, który jest Bogiem i człowiekiem w jednej Osobie. Jan podkreśla też znaczenie istnienia wspólnoty miłości z Jezusem, do której należą wszyscy wierzący w Niego i w której, i przez którą następuje poznanie Jego samego.
     Podobnie rzecz ma się u św. Pawła, przy czym on w poznaniu przez miłowanie szczególnie podkreśla znaczenie Chrystusowego Krzyża i wiarę w Jego zmartwychwstanie. Krzyż, który jest głupstwem dla tego świata, daje nam prawdziwe poznanie Mądrości Boga, Jego intencji zbawienia każdego człowieka miłością osobową, która jest najprawdziwsza, bo ofiarowująca samego siebie za innych. Szczególne poznanie Chrystusa następuje więc według Pawła przez udział w Jego cierpieniach, w trudach apostolskich znoszonych dla Ewangelii (udział w krzyżu), jak i przez udział w chwale Chrystusa, w radości Jego zmartwychwstania, które mają szczególne implikacje w owocach ewangelizacji. Poprzez ludzi, gromadzących się wokół Chrystusa w tworzonych wspólnotach wiary, w których braterstwo, ofiarność w miłości, zdolność do codziennego męczeństwa z powodu Chrystusa, dzielenie dobrami duchowymi i materialnymi, i każde dzielenie się miłością Boga w Chrystusie wynika z przyjęcia Ewangelii i życia nią.
     Wniosek zasadniczy, jaki płynie z Nowego Testamentu, jest taki, że poznanie Jezusa musi być osobistym doświadczeniem każdego człowieka, zejściem z poziomu rozumu bardziej do serca, przyjęciem Osoby z Jego doświadczeniem Paschy i pełnym naśladowaniem Go, aby doświadczyć tego samego, co On. Tylko tak można dogłębnie zrozumieć i poznać Jezusa, kiedy się wejdzie w Jego doświadczenie miłowania, pojmie się Jego zamiary, intencje, pragnienia i wolę, a Jego życie stanie się moim życiem. Jego Serce stanie się w takiej sytuacji źródłem miłości dla mojego serca.