Wydarzenia - rozwinięcie: Wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel. Spotkanie wspólnoty w Ciebłowicach i podsumowanie tegorocznych "Ćwiczeń duchownych"., 16.VII.2015

     Nieprzypadkowo wybraliśmy ten dzień na nasz wyjazd, na refleksję po Ćwiczeniach. Góra Karmel w hebrajskim języku oznacza "Ogród Boży", a ziemia i pasmo górskie tak nazwane, położone wzdłuż wybrzeża morskiego, należały do najbardziej żyznych na terenach Izraela. Karmel to biblijny symbol piękna i płodności, do którego odwołuje się "Pieśń nad pieśniami" (por. Pnp 7,6). W tradycji Izraela ta góra zawsze była świętą. Piękno i bogactwo Karmelu symbolizuje obietnicę Bożą szczególnej pomyślności, obfitości i błogosławieństwa dla narodu Bożego wybrania wyrażonego w Księdze Powtórzonego Prawa (por. Pwt 8,7-9). Obietnica ta jednak wypełnia się w życiu tylko tych, którzy dochowują Bogu wierności. Góra ta jest też symbolem zwycięskiej walki duchowej z mocami ciemności, bowiem to tutaj prorok Eliasz udowodnił prorokom pogańskiego Baala i wszystkim zgromadzonym tam ludziom, że tylko Jahwe jest Bogiem żywym i prawdziwym (por. 1 Krl 18,26-40).
     Tak też można interpretować sytuację, w której się znaleźliśmy po naszych rekolekcjach. Te sytuację nie tylko duchowo symbolizuje sama góra Karmel, ale też i przybliża nam słowo "O Nawiedzeniu przez Maryję św. Elżbiety" (Łk 1, 46-52), które przemedytowaliśmy tego dnia w ciebłowickim plenerze. Maryja idzie z pośpiechem w góry do swojej krewnej Elżbiety. Chce być wierna Bogu, posłuszna natchnieniom Jego ducha i dzielić się niepojętą łaską i szczęściem, którego doświadcza - Osobą Jezusa. Zwycięża w duchowej walce z własną słabością, z ludzkimi względami, z myślami o ryzykownej podróży, o niewygodach i trudach, które będzie znosić przez kilka dni , a przecież jest w stanie błogosławionym.
     To jest wskazaniem dla nas dzisiaj, że aby osiągać szczęście, przebywać w Bożym ogrodzie i doświadczać pomyślności, trzeba zwyciężać własną słabość, podjąć ryzyko wiary, taki własny krzyż, zaufać Bogu do końca we wszystkim i być wiernym w ewangelizacji. W otwartości na wolę Bożą zanosić każdego dnia ludziom Jezusa w słowie i czynie, w świadectwie Jego żywej i prawdziwej obecności pośród nas i w nas. Występować odważnie jak Eliasz, być prorokiem wśród swoich, jak On. Mieć też radość i entuzjazm wiary Maryi - pierwszej Charyzmatyczki, która otwarcie głosi wielkie dzieła Boga, których doświadcza w sobie i w świecie.
     Spotkanie, modlitwa i refleksja ukierunkowały nas na to, co mamy czynić już teraz, idąc do świata po naszych "Ćwiczeniach duchownych". Ukierunkowały na trwanie na Górze Karmel, w uwielbieniu i dziękczynieniu Bogu. Na prorokowanie w Jego imię, tzn. głoszenie Jego dzieł, a przede wszystkim tego największego, jakim jest sama osoba Jezusa. Również na cierpliwość i pokorę w znoszeniu utrapień oraz podjęcie krzyża duchowej walki i dochowanie wierności Bogu przez rozpoznanie i pełnienie Jego woli każdego dnia. Matka Boża z Góry Karmel jest dla nas wzorem świadka Boga, naszą Przewodniczką i Orędowniczką u Niego, aby łaska rekolekcji została wcielona w życie. By nowe wino zostało wlane w nowe bukłaki, nie wylało się, ale dojrzewało każdego dnia. Aby dojrzewała nasza świętość i przynależność do Pana.