Wydawnictwo - NA CHWAŁĘ TRÓJCY ŚWIĘTEJ

     Płyta Na chwałę Trójcy Świętej jest pierwszym darem miłości Bożej, którym dzielimy się z innymi.
     Poprzez twórczość przedstawioną na płycie chcemy dzielić się darem wiary z każdym człowiekiem. Pragniemy pokazać sposób, w jaki dziś możemy czerpać radość życia, oddając chwałę Bogu. Prezentowane na płycie utwory mają charakter medytacyjnych modlitw, każda z nich wprowadza nas w kolejny etap otwartości na Boga, na prawdę o Nim i o nas samych, także na obdarowanie Bożą miłością i na nasze powołanie do życia we wspólnocie. Odkrywamy prawdę o sakramentalnym i charyzmatycznym źródle Bożej Łaski oraz o ostatecznym przeznaczeniu człowieka.
     Przesłaniem całej płyty jest ukazanie drogi duchowej prowadzącej do tego, co nazywamy życiem w Duchu Świętym we wspólnocie Kościoła. Aby wejść na tę drogę i przyjąć ją jako dar dla siebie, musimy osobiście otworzyć się na spotkanie Ojca, Syna i Ducha Świętego. Dlatego "Na chwałę Trójcy Świętej" to propozycja swoistych rekolekcji przez muzykę, modlitwę i śpiew.
     Każdy z utworów posiada wprowadzenie do treści i wyjaśnienie źródła jego inspiracji w dołączonej do płyty książeczce. Ścisły związek symboliki muzycznej z treścią modlitw, zastosowane w aranżacjach motywy i niecodzienny nieraz zestaw instrumentów mają pomóc "wypłynąć na głębię" spotkania z Bogiem i podjąć z Nim modlitewny dialog.
     Przygoda w Duchu Świętym przez codzienne otwieranie się na Wielką Miłość trzech Osób Boskich zmieni nasze życie i patrzenie na rzeczywistość. Zobaczymy i  odczujemy, że to nie tak zwany "zbieg przypadków" czy "ślepy los", ale sam Bóg nami kieruje!
     O to się właśnie modlimy i tego każdemu z całego serca życzymy.

1. Adoruję Cię, Trójco Święta; 3:00
2. Duchu Święty, potrzebuję Ciebie, przyjdź!; 7:22
3. Wielbię Serce Twoje, Panie; 5:10
4. Z Tobą, Ojcze, idę przez życie; 5:30
5. Jezu, zawierzam się Tobie; 4:36
6. Jesteś Panem mojej rodziny; 6:29
7. Chcę kochać tak jak Ty; 8:01
8. Duszo Chrystusowa, uświęć mnie; 6:48
9. Maryjo, skieruj nas do Syna; 4:44

     "Człowiek został stworzony, aby Boga, naszego Pana, wielbił, okazywał Mu cześć i służył Mu, i dzięki temu zbawił duszę swoją. Inne rzeczy na powierzchni ziemi stworzone zostały dla człowieka i po to, by mu służyć pomocą w zmierzaniu do celu, dla którego został stworzony." (fundament "Ćwiczeń duchownych", p. 23 - św. Ignacy Loyola - patron wszystkich rekolekcji w Kościele). Zdarza się, że czasem daleko odchodzimy od tego podstawowego fundamentu naszego życia. Kuszeni przez ducha zła sami zmieniamy ten cel, dla którego jesteśmy stworzeni na zupełnie przeciwny - żyjemy dla "rzeczy na powierzchni ziemi" i im służymy zamiast Bogu! Ze środka, który miał nam tylko służyć, stają się one celem. To sprawia, że człowiek traci poczucie sensu i smak życia, jest niespełniony, nieszczęśliwy. Gubiąc cel, dla którego został stworzony, stopniowo odchodzi od Boga, a nawet neguje Jego istnienie, mimo że, jak jest najczęściej, został włączony w dziedzictwo duchowe sakramentu chrztu. Kiedy nie opiera się na nim w praktyce na miarę powołania umiłowanego dziecka Bożego, przestaje rozumieć życie duchowe, zadowalając się zewnętrznym oglądem świata, a Kościół, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa, ocenia bez wnikania w jego wewnętrzną istotę.
     Sensu życia człowieka nie da się wytłumaczyć tylko na płaszczyźnie egzystencjalizmu bez odniesienia do Tego, który jedynie go do końca rozumie i ostatecznie zbawia. "Nie można człowieka zrozumieć bez Chrystusa" - mówił Jan Paweł II. Spełnienia naszych nadziei nie znajdziemy w coraz większym konsumowaniu dóbr i wygodniejszym życiu. Znajdziemy je tylko w Kimś, kto nas przekracza, kto rozumie do końca porządek tego, co sam stworzył. Uwielbiajmy więc na nowo Boga w Trójcy Świętej Jedynego, niech On przywróci nam radość życia. Otwórzmy się na Niego poprzez kontemplację Jego zbawczych dzieł i zrozumienie, że dotyczą one nas samych - zostaliśmy w nie włączeni w dziejach świata po to, aby się cieszyć i rozważać je całym sercem i umysłem. Przyjmując niewyczerpaną łaskę udzielaną przez życie Trójcy Świętej, staniemy się szczęśliwi już tu na ziemi, a stan ten będzie trwał na zawsze, osiągając pełnię po spotkaniu z Bogiem "twarzą w twarz".

     Muzyka o nieco tanecznym nastroju odzwierciedla tu charakter wspólnotowego uwielbienia Trójcy Świętej - jest to przecież radosny, pełen lekkości stan duszy. Dynamika utworu maleje chwilowo, gdy mowa o Ofierze na Krzyżu, podkreślając potrzebę szczególnej kontemplacji tego zbawczego wydarzenia. Powtarzany trzykrotnie refren nawiązuje do trzech Osób Boskich, a całości symboliki dopełnia czas trwania utworu - dokładnie trzy minuty (co zresztą nie było zamierzone na żadnym stopniu realizacji płyty!).